Narciarstwo zjazdowe jest sportem, w którym ryzyko uszkodzeń w obrębie aparatu ruchu jest dość wysokie. Mogą one wynikać z niewłaściwej techniki, nadmiernej brawury, a także warunków od narciarza niezależnych, takich jak niewłaściwie przygotowany stok, inni uczestnicy zjazdu, przypadek… Dużo tych zmiennych. Najczęściej występującymi urazami są uszkodzenia w obrębie kończyn dolnych i prym wiodą tutaj wszelkiego rodzaju uszkodzenia obejmujące staw kolanowy oraz kości udowe i kości podudzia. Należy jednak pamiętać, że zdarzają się również inne. Jednym z nich jest tzw. kciuk narciarza (ang. skier’s thumb), a dokładnie – uszkodzenie łokciowego więzadła pobocznego stawu śródręczno-paliczkowego kciuka. Warto pamiętać, że uszkodzenie to może występować również u graczy w rugby, piłkę nożną, piłkę siatkową, piłkę ręczną, popularne jest też wśród bramkarzy. Pierwszy opisał je Campbell, który nazwał je kciukiem gajowego (u gajowych było to związane ze sposobem, w jaki uśmiercali zające) [1], ale to Gerber i wsp. spopularyzowali termin „kciuk narciarza” [2].
REKLAMA
Mechanizm powstawania urazu
Staw śródręczno-paliczkowy (MCP) jest stawem, w którym zachodzą głównie ruchy zgięcia i wyprostu. Więzadła poboczne (UCL) i więzadło poboczne promieniowe (RCL) zapewniają stabilność odpowiednio w przypadku uszkodzenia koślawego i szpotawego [3]. Oprócz więzadeł (stabilizacja statyczna) ograniczenie naprężenia koślawego jest kontrolowane przez stabilizatory dynamiczne, którymi są mięśnie zewnętrzne (prostowniki kciuka krótki i długi, zginacz długi kciuka) i wewnętrzne (przywodziciel kciuka, odwodziciel kciuka i zginacz kciuka).
Do uszkodzenia więzadła UCL (łokciowe więzadło poboczne kciuka) dochodzi najczęściej w mechanizmie ucisku kciuka w kierunku koślawości – siły działają w płaszczyźnie czołowej na zgięty s...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
