Odnowa biologiczna jeźdźca Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego

Choroby i niewielkie kontuzje usposabiają do powstawania uszkodzeń, a nawet do niewielkich urazów, które u osób zdrowych nie wywołują żadnych poważnych skutków. Należy tu wymienić wady budowy kończyn dolnych, górnych, postawy i kręgosłupa, stany chorobowe układu kostnego, więzadłowego, ścięgnistego i mięśniowego, choroby powodujące zaburzenia równowagi, wzroku, słuchu, choroby psychiczne, układu nerwowego, krążenia i oddychania. 

Z praktyki wynika, że wszystkie dolegliwości będące konsekwencją uprawianej dyscypliny sportowej występują po długim okresie pełnej aktywności – w przypadku jeździectwa po ok. 10 latach intensywnego treningu. Przypadki przedwczesnego zużywania się powierzchni stawowych i elementów chrzęstno-stawowych u zaawansowanych jeźdźców, które przypisuje się w znacznym stopniu błędom „ćwiczeń i treningu”, stały się już normą. 

Wskutek nadmiernych i wielokrotnych obciążeń w warunkach treningu i zawodów na granicy powierzchni stawowych mogą wytworzyć się dziobki kostne upośledzające z biegiem lat ruchomość stawów. Każdy zawodnik u progu swojej kariery jeździeckiej pamięta ból mięśni grzbietu, obręczy barkowej i biodrowej, w stawach kręgosłupa. Mięśnie przywodzące kończyny dolne dawały znać jeszcze długo po pierwszym treningu jazdy konnej. 

Zdaniem autorów niniejszego artykułu jedną z przyczyn wszystkich występujących zespołów bólowych kręgosłupa jest brak w szkoleniu jeździeckim treningu uzupełniającego. Natomiast przyczyną bólów pochodzenia reumatycznego w stawach barkowych, biodrowych, kolanowych i stawach ręki jest brak prawidłowej odzieży ochronnej i profilaktyki fizykalnej, która jes...