Poziom uszkodzenia ma w szczególności wpływ na zachowanie funkcji motorycznych, sercowo-naczyniowych i oddechowych oraz ich ewentualne zaburzenia. Wczesne rozpoznanie oraz wdrożenie właściwego postępowania usprawniającego mogą przyczynić się do szybszego powrotu pacjenta do maksymalnej sprawności funkcjonalnej możliwej do osiągnięcia w danym przypadku. Pomóc może w tym terapia ukierunkowana na pacjenta (patient-oriented therapy) oraz podejście eklektyczne (eclectic approach to intervention). W przeglądzie Simpsona i wsp. [8], obejmującym 5262 pacjentów, priorytety po uszkodzeniu rdzenia kręgowego zostały przez samych pacjentów uszeregowane w następującej kolejności:
REKLAMA
- funkcje motoryczne: funkcje kończyn górnych i mobilność,
- mikcja i defekacja,
- funkcje seksualne.
Wyniki te zostały uzupełnione badaniami Groah i wsp. [2], które wskazały na możliwość zmian wyżej wymienionych priorytetów pacjentów wraz z ich starzeniem się. Wciąż trwają dyskusje w zakresie diagnostyki pacjentów z uszkodzeniami rdzenia kręgowego na poziomie piersiowym (zarówwo „niskim”, tj. T7–12, jak i „wysokim”, tj. T1–6), planowania terapii oraz prognozowania jej efektów, a wyniki dotychczasowych badań, również tych najnowszych, nie przyniosły jednoznacznych rozstrzygnięć [1]. Konieczne są dalsze badania w tym zakresie rozszerza...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!