Praca z restrykcjami w obrębie żeber

Wydajność oddechu wpływa na wiele funkcji: od metabolicznych procesów po poziom energii i żywotności czy nastrój [1] Ponieważ człowiek oddycha ok. 24 000 razy dziennie, nawet niewielkie zmiany w wydajności oddechowej będą powodowały kumulujące i głęboko sięgające zmiany dla ciała i umysłu. Na szczęście ten powtarzający się efekt działa w obie strony: ograniczenia oddechowe mogą powodować złe samopoczucie, ale nawet niewielka poprawa w swobodzie ruchu żeber może poprawić ogólny stan zdrowia na wielu poziomach. 

Ograniczony ruch żebra może być spowodowany przez zwyczajne czynniki wywołujące ograniczenia ruchu, takie jak: stres, posturalne i nawykowe ułożenia ciała, brak aktywności, chorobę, ból lub uraz. Niezależnie od przyczyny ograniczenia dokładna praca manualna może być skutecznym sposobem na przywrócenie utraconej ruchomości. W artykule opisano trzy techniki przywracające ruchomość klatki piersiowej pochodzące z repertuaru szkoleniowego Advanced-Trainings.com serii szkoleń zaawansowanych technik mięśniowo-powięziowych. 

Technika na prostownik grzbietu 

Praca z ograniczeniami ruchomości żeber będzie skuteczniejsza, jeżeli terapeuta znajdzie czas, aby zająć się bardziej powierzchownymi strukturami wokół żeber. W obrębie grupy mięśni prostowników grzbietu (rys. 1A) mięsień biodrowo-żebrowy oraz piersiowy odcinek mięśnia najdłuższego grzbietu łączą żebra z innymi strukturami i mogą ograniczać ruchomość oddechową, gdy są zbyt ciasne (zarówno ścisk w obrębie tkanki łącznej, jak i nadmierne napięcie mięśniowe są tu częstym problemem). Łatwiej będzie również ocenić ruchomość żeber, która przyda się w kolejnych technikach, jeżeli prostowniki grzbietu zostaną uwolnione jako pierwsze. 

Użycie przedramienia (zdj. 1B) jest bardzo użytecznym narzędziem do pracy z prostownikami grzbietu. Bez zastosowania oleju (który ogranicza tarcie potrzebne do rozróżni...