Literatura [1, 4] podaje czynniki zewnątrz- i wewnątrzpochodne sprzyjające powstawaniu urazów. Do pierwszej grupy zalicza się wadliwy sprzęt, działania innych osób, trudne podłoże, pogwałcenie przepisów, regulaminów oraz czynniki atmosferyczne. Czynniki wewnątrzpochodne wynikają z predyspozycji i możliwości psychofizycznych. Będą to:
- struktura tkanki (słabość, brak giętkości, przeciążenie),
- błędy biomechaniczne,
- słaba kondycja,
- budowa ciała,
- styl jazdy,
- skłonność do podejmowania ryzykownych zachowań,
- chęć rywalizacji.
W grupie ratowanych przez TOPR ponad 30% wszystkich zdarzeń dotyczy uprawiających snowboard [2]. Według danych statystycznych w przypadku jazdy na desce snowboardowej urazowość jest dwa–trzy razy większa niż w przypadku narciarstwa – wynosi od trzech do siedmiu wypadków na 1000 osób uprawiających snowboard na dzień [1, 5].
Z kolei inne dane, również z bazy TOPR, szacują, że większość poszkodowanych w wypadkach narciarskich doznała obrażeń kończyn (85,7%), przy czym dominowały urazy kończyn dolnych [2].
Kurdziel podaje, że:
- kobiety i mężczyźni są w podobny sposób narażeni na kontuzje podczas uprawiania narciarstwa alpejskiego,
- stawy kolanowe są najbardziej narażonymi na kontuzje częściami ciała,
- znacznie częściej kontuzjom ulegał lewy staw kolanowy niż prawy [6].
Najczęściej dochodzi do urazów skrętnych kolan: naderwania, zerwania lub uszkodzeń więzadłowych (więzadła pobocznego piszczelowego i krzyżowego przedniego) lub uszkodzenia łąkotek. Kurdziel podaje dane, z których wynika, że w latach 2006/2007–2012/2013 wśród studentów narciarzy zawodników (n = 431) 41% kontuzji dotyczyło stawu kolanowego, z czego 69% dotyczyło więzadeł, z których kolejne 49% zostało sklasyfikowane jako kontuzje ciężkie (zerwanie ACL). W przypadku osób uprawiających sporty zimowe amatorsko najczęstszym powodem zerwania więzadła krzyżowego przedniego jest upadek w przód lub w tył z jednoczesnym skrętem tułowia. Rzadko dochodzi do izolowanych uszkodzeń więzadeł. W parze z urazem więzadeł dochodzi do mikrourazów chrząstek spowodowanych stivotingiem, czyli stawianiem nart na chwilkę w poprzek linii spadku stoku w celu poprawienia toru jazdy. W tej sytuacji powstają wibracje szkodliwe dla stawów kolanowych oraz biodrowych [6].
Tylko co trzeci uraz narciarski dotyczy kończyny górnej. Do typowych kontuzji kończyny górnej należ...