Rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego

Budowa i funkcje stawu skokowego

Staw skokowy składa się ze stawu skokowego górnego oraz stawu skokowego dolnego.
Staw skokowy górny, zwany również stawem skokowo-goleniowym, stanowi połączenie końców dalszych kości podudzia z kością skokową. Torebka stawowa przyczepia się do brzegów powierzchni stawowych, które wchodzą w skład stawu. Torebkę stawową po obu bokach wzmacniają więzadła: 

• trójgraniaste, 
• skokowo-strzałkowe przednie i tylne,
• piętowo-strzałkowe. 

W stawie skokowym górnym zachodzi ruch zginania grzbietowego oraz podeszwowego. Podczas wykonywania ruchów staw skokowy górny jest częściowo sprzężony ze stawem skokowym dolnym.
Staw skokowy dolny jest utworzony przez powierzchnie stawowe kości skokowej, piętowej oraz łódkowej. Staw wzmacniają więzadła: 

• skokowo-piętowe (przednie, tylne, boczne, przyśrodkowe oraz międzykostne), 
• piętowo-łódkowo-podeszwowe, 
• trójgraniaste,
• skokowo-łódkowe. 

Staw skokowy dolny odpowiada za ruchy odwracania i nawracania stopy. Podczas odwracania stopy brzeg przyśrodkowy unosi się, a boczny obniża. Natomiast w ruchu nawracania stopy brzeg boczny zostaje uniesiony z równoczesnym obniżeniem brzegu przyśrodkowego. W ruchach odwracania i nawracania stopy staw skokowy górny nie bierze udziału. Ruchy te są wykonywane tylko w stawie skokowym dolnym. 

Skręcenie 

To uraz, w którym dochodzi do przekroczenia fizjologicznego zakresu ruchu w stawie. Wskutek skręcenia uszkodzeniu ulegają części miękkie, takie jak torebka stawowa, więzadła i chrząstka stawowa. Skręcenie przebiega z rozerwaniem torebki stawowej oraz więzadeł, jednak bez przemieszczania powierzchni stawowych.
Mechanizmy prowadzące do powstania urazu

1. Mechanizm inwersji
   To połączenie ruchów zgięcia, przywiedzenia oraz supinacji. W tym mechanizmie uszkodzeniu ulegają więzadła boczne stawu skokowego (więzadło skokowo-st...