Nadgarstek to grupa kostek, które są ze sobą połączone niewielkimi stawami oraz licznymi więzadłami. Jest to również miejsce, w którym przebiega wiele naczyń krwionośnych i nerwów wpływających na prawidłową pracę ręki.
Nadgarstek ma bardzo skomplikowaną budowę anatomiczną. Zamiast jednej główki stawowej w nadgarstku występuje osiem kości, które są ułożone kolejno w dwóch szeregach: bliższym oraz dalszym. W szeregu bliższym, licząc od strony kości promieniowej, znajdują się następujące kości:
POLECAMY
- łódeczkowata,
- księżycowata,
- trójgraniasta,
- grochowata.
Natomiast w skład szeregu dalszego, również licząc od strony kości promieniowej, wchodzą kości:
- czworoboczna większa,
- czworoboczna mniejsza,
- główkowata,
- haczykowata.
Kości budujące nadgarstek posiadają po kilka powierzchni stawowych łączących się z sąsiednimi kośćmi zarówno w szeregu bliższym, jak i dalszym. Połączone dwa rzędy nadgarstka tworzą łuk, który jest zwrócony stroną wklęsłą do powierzchni dłoniowej, a stroną wypukłą do strony grzbietowej dłoni. Nadgarstek stanowi połączenie przedramienia z ręką. Funkcjonalność ręki w dużym stopniu zależy od stanu funkcjonalnego tego połączenia.
Stabilizację nadgarstka zapewnia kompleks więzadeł, które należą do systemu wewnętrznego oraz zewnętrznego. Więzadła nadgarstka wewnętrzne odpowiadają za wiązanie kości nadgarstka ze sobą. Więzadło łódeczkowato-księżycowate posiada największe znaczenie kliniczne. Więzadła zewnętrzne łączą kości nadgarstka proksymalnie z kością promieniową oraz łokciową, natomiast dystalnie z kośćmi śródręcza. Więzadła położone po stronie dłoniowej są grubsze i liczniejsze niż więzadła grzbietowe.
Ruchy w nadgarstku zachodzą w płaszczyźnie strzałkowej (zgięcie i wyprost) oraz w płaszczyźnie czołowej (odwiedzenie dopromieniowe oraz odwiedzenie odłokciowe).
Charakterystyka kości nadgarstka
Kość łódeczkowata
Jest to największa kość szeregu bliższego nadgarstka. Odgrywa istotną rolę w jego funkcjonowaniu, jak również w czynności stawu promieniowo-nadgarstkowego, ponieważ odpowiada za prawidłowe ustawienie kości nadgarstka, tym samym wpływając na jego prawidłowy ruch. Do chropowatej powierzchni promieniowej przyczepia się więzadło poboczne promieniowe nadgarstka. Powierzchnia dłoniowa kości jest u góry wklęsła, a u dołu i bocznie wypukła, p...
