Paluch sztywny (hallux rigidus) (zdj. 1) to według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) z 2005 r. choroba zwyrodnieniowa stawu śródstopno-paliczkowego I (MTP I). W literaturze istnieje wiele terminów medycznych określających to schorzenie, m.in. hallux limitus, dorsal bunion. Po raz pierwszy tę patologię opisał Davies-Colley w 1887 r., określił ją jako paluch zgięty (hallux flexus). Termin paluch sztywny został wprowadzony później przez Cotterill.
REKLAMA
Pod względem częstości paluch sztywny jest drugim po paluchu koślawym (hallux valgus) schorzeniem stawu śródstopno-paliczkowego. Występuje u ponad 1% osób po 30. roku życia oraz u 2,5% osób po 50. roku życia.
Wśród czynników sprzyjających powstawaniu palucha sztywnego wymienia się:
- uraz (pojedynczy lub sumujące się mikrourazy),
- przebyte operacje stawu MTP I (np. korekcje palucha koślawego),
- zaburzenia anatomiczne:
- uniesienie I promienia stopy i pronacyjne ustawienie stopy,
- zbyt długi I promień (powoduje dodatkowe obciążenie stawu MTP I),
- nieprawidłowy kształt powierzchni stawowej głowy I kości śródstopia lub podstawy paliczka podstawnego palucha,
- choroby ogólnoustrojowe (na tle zapalnym),
- schorzenia miejscowe (np. jałowa martwica głowy I kości śródstopia).
Obraz kliniczny
Choroba rozwija się stopniowo, a ustalenie diagnozy niejednokrotnie stwarza trudności.
Do objawów palucha sz...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
