Rehabilitacja w uszkodzeniu stożka rotatorów

Z praktyki gabinetu Otwarty dostęp

Jednym z najbardziej narażonych na urazy obszarów ciała jest stożek rotatorów zwany również pierścieniem rotatorów. Jego uszkodzenie wpływa na wyłączenie z ruchu całego ramienia, a także bolesność stawu barkowego.

Staw barkowy poprzez swoją budowę anatomiczną jest stawem o największej mobilności. Jego duża ruchomość jest możliwa poprzez stosunek powierzchni stawowych: duża powierzchnia stawowa głowy kości ramiennej oraz stosunkowo mała powierzchnia panewki na łopatce, powiększona obrąbkiem stawowym. Zachowanie balansu pomiędzy ruchomością a stabilizacją przypisuje się czterem mięśniom wchodzącym w skład stożka rotatorów: podłopatkowemu, nadgrzebieniowemu, podgrzebieniowemu oraz obłemu mniejszemu.

REKLAMA

Czym jest stożek rotatorów?

Stożkiem rotatorów określa się pewną grupę ścięgien mięśni rotujących staw ramienny. Ścięgna zwarte są z mięśniami, które posiadają swoje przyczepy na łopatce. Ścięgna tychże mięśni łączą się w pęczek przypominający kształt stożka, dlatego ich nazwa kliniczna to stożek rotatorów. Stożek nazywany również pierścieniem rotatorów pokrywa tył, przód, a także górną powierzchnię stawu ramienno-łopatkowego. 
W skład stożka rotatorów wchodzą mięśnie: nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy i podłopatkowy. Otaczają one głowę kości ramiennej oraz są siłą napędową dla stawu ramiennego, w związku z czym są najbardziej narażone na urazy, a także przeciążenia.

Funkcja stożka rotatorów

Stożek rotatorów pełni funkcję polegającą na stabilizacji głowy kości ramiennej w panewce. Wpływa to na prawidłową funkcję barków zarówno w spoczynku, jak i w ruchu. Mięśnie stożka rotatorów biorą udział w ruchach odwodzenia, rotacji wewnętrznej i zewnętrznej w stawie ramiennym.

Anatomia mięśni stożka rotatorów

Mięsień nadgrzebieniowy
Swoim kształtem przypomina trójkąt. Swój przyczep początkowy ma w dole nadgrzebieniowym łopatki, dalej biegnie do końca bliższego kości ramiennej, a kończy się krótkim, ale silnym ścięgnem na górnej powierzchni guzka większego kości ramiennej, zrastając się z górną ścianą torebki stawu i powodując tym samym jej wzmocnienie. 
Mięsień nadgrzebieniowy wraz z mięśniem naramiennym odwodzi ramię, napinając równocześnie torebkę stawową. Oprócz tego część tylna mięśnia jest odpowiedzialna za rotację zewnętrzną ramienia, a część przednia – za rotację wewnętrzną ramienia.

M...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO