UDAR MÓZGU

Zarówno zmniejszenie światła naczyń krwionośnych doprowadzających krew do mózgu, jak i przerwanie ciągłości naczyń oraz wylanie krwi poza naczynie krwionośne skutkują niedostarczaniem tlenu do komórek nerwowych mózgu i zaburzeń ich odżywiania. Negatywnym efektem są zaburzenia np. w ruchu, procesach myślowych, mowie, czuciu, kontroli potrzeb fizjologicznych. 
Wyróżnia się dwie podstawowe grupy udarów: niedokrwienny i krwotoczny (i inne).

Objawy udaru mózgu

Udar mózgu pojawia się zazwyczaj nagle. Najczęstsze objawy to:

• drętwienie kończyn jednej części ciała,
• problem z chodzeniem,
• drętwienie twarzy,
• opadnięcie kącika ust po jednej stronie ciała,
• mętlik myślowy,
• problem z dobraniem i/lub z wypowiedzeniem słów,
• problem z widzeniem.

Skutki udaru mózgu

Osoby, które przeszły udar mózgu, należy traktować bardzo indywidualnie. Każdy udar z racji lokalizacji, a poprzez to – uszkodzenie innych rejonów mózgu, jak również poprzez inny rozmiar uszkodzonych struktur, może być w swych skutkach inny. Skutki udaru u różnych osób mogą różnić się zarówno stopniem nasilenia, jak i ich występowaniem bądź nie. Najczęściej stwierdza się następujące dysfunkcje: 

• osłabienie siły mięśniowej (porażenie lub niedowład) najczęściej jednej strony ciała (przeciwnej do uszkodzonej półkuli mózgu),
• zwiększone napięcie mięśniowe (ewoluujące często w kierunku napięcia spastycznego),
• zaburzenia w zakresie czucia (powierzchownego jak i głębokiego),
• problemy z przyjęciem i z utrzymaniem pozycji siedzącej,
• problemy z przyjęciem i z utrzymaniem pozycji stojącej,
• problemy w chodzie po prostej, po schodach,
• zaburzenia w rozumieniu tego, co mówią inni,
• trudności w dobraniu właściwych słów,
• trudności w wypowiedzeniu słów,
• problemy z widzeniem,
• problemy z wykonywaniem codziennych czynności,
• trudności w przełykaniu pokarmów/krztuszenie się,
• depresja, obniżenie nastroju.

Mnogość skutków sprawia, że udar mózgu w sposób istotny zmienia sposób codziennego funkcjonowania pacjenta po udarze mózgu oraz jego rodziny/opiekunów. Pacjenci często wymagają opieki i wsparcia ze strony bliskich zarówno w sferze ruchowej, jak i w sferze czynności dnia codziennego (mycie, jedzenie, toaleta, sprawy urzędowe itp.).

Wsparcie instytucjonalne

Ze strony państwa pacjent może liczyć na wsparcie w postaci różnych świadczeń czy ulg,...