Coraz popularniejsze i ważniejsze w praktyce klinicznej holistyczne podejście do pacjenta oraz jego problemów skłania do poszukiwania powiązań funkcjonalnych, nierzadko znacznie oddalonych anatomicznie od pierwotnego źródła problemu.
Statyczne i dynamiczne zmiany kształtu stóp są jednym z najczęściej rozpoznawanych problemów w praktyce pediatrycznej. Deformacja stopy jest najczęstszym schorzeniem obserwowanym w praktyce klinicznej (ok. 70–80% populacji ludzkiej posiada tego typu zaburzenie) [1].
Rozpoznanie dysfunkcji stóp musi wykraczać poza obserwację kliniczną i wzrokową. Istnieje wiele dodatkowych metod oceny ukształtowania stopy, takich jak: badanie radiologiczne, grafika konturowa, antropometria, platformy siłowe i pedobarografy. Większość technik jest pracochłonna, czasochłonna i niewystarczająca do gromadzenia wiarygodnych danych [1]. Metoda pedobarograficzna pokazuje zmiany w rozmieszczeniu nacisku podeszwowego wraz ze wzrostem i spadkiem ciśnienia w niektórych rejonach stopy. Rozkład ciśnienia podeszwowego jest istotnym parametrem, który dostarcza informacji o zmianach w postawie człowieka również podczas chodzenia [1].
Stopień nacisku poszczególnych części stóp wpływa na postrzeganie własnego ciała w przestrzeni, zwłaszcza na jego pochylenie w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. Osoby z zaburzonym rozkładem obciążenia odbierają swoją przechyloną sylwetkę jako prawidłowo ustawioną w pionie [2]. Zmiana obciążenia stóp jest skorelowana ze zmianami w obrębie postawy ciała [3]. Przechylenie tułowia następuje w kierunku przeciwnym do części stopy poddawanej większemu obciążeniu, np. poprzez zwiększenie obciążenia prawego przodostopia uzyska się przechylenie tułowia do tyłu i w lewą stronę [4].
Zmiany sylwetki ciała, w tym skręcenie miednicy, powodują niesymetryczne obciążenie kończyn, co wpływa zarówno na dysbalans napięcia mięśni posturalnych, jak i na przesunięcie środka ciężkości [5]. Wczesne wykrywanie zaburzeń postawy ciała może wpłynąć na wdrożenie działań profilaktycznych oraz efektywnego leczenia omawianych zaburzeń [6].
Postawa wadliwa to zespół nieprawidłowości definiowanych jako niewielkie pojedyncze odchylenia od prawidłowej postawy, które daje się korygować odpowiednio dobraną terapią [7].
Znaczenie receptorów obciążenia stóp w kształtowaniu prawidłowej pionowej postawy ciała i optymalnych reakcji równoważnych jest na tyle duże, że ich stymulowanie daje wymierne efekty w poprawie zarówno równowagi, jak i sylwetki [8].
Postawa ciała poprzez złożony system jej kontroli jest podatna na wpływ wielu czynników [9]. Oprócz tak oczywistych jak wiek czy wyraźne...
Wpływ skręcenia miednicy na rozkład sił reakcji podłoża i sprawność reakcji równoważnych w badaniu obrazowym systemem DIERS
Pozycja miednicy w przestrzeni stanowi istotny element wpływający zarówno na ustawienie całego kręgosłupa, jak i poprzez łańcuch zależności biokinematycznych na rozkład obciążenia stóp i wielkość wychyleń środka ciężkości. Pozycja miednicy jest istotna zarówno w oddolnym, jak i w odgórnym modelu tworzenia się dysfunkcji biomechanicznych. Próba korelacji ustawienia miednicy z ustawieniem stóp oraz rozkładem działających sił może mieć istotne znaczenie diagnostyczne i terapeutyczne.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
