Wpływ terapii Integracji Strukturalnej na biomechanikę ciała biegacza

Efekty zabiegów IS, polegającej na bardziej funkcjonalnym ułożeniu ciągów mięśniowo powięziowych względem pionowej osi ciała, będą najlepiej widoczne u osoby intensywnie „używającej” ciało. Mówiąc precyzyjniej – od pacjenta uprawiającego sport, atlety czy biegacza można spodziewać się lepszego przyjęcia i reakcji ciała na głęboką pracę na płaszczyznach powięzi i w przegrodach międzymięśniowych. Można również zakładać, że wszelkie uwolnienia tkanek i ich biomechaniczne konsekwencje na całą strukturę będą bardziej wyraźnie widoczne u biegacza niż u osoby prowadzącej siedzący tryb życia, jako że trenujący biegacz natychmiast musi przyswoić i zareagować na wprowadzone zmiany.

Badanie Thiesa

Informacje o badaniach nad wpływem zabiegów IS na funkcje ciała mogące mieć istotne znaczenie dla sportowców, szczególnie biegaczy, nie pojawiają się w fachowej literaturze zbyt często. Roger Thies w 1973 r., przytaczając badania Thomasa Findley’a, był jednym z pierwszych, który opublikował takie wyniki. Przedstawił on wpływ IS na powiększenie pojemności płuc. Badanie to obejmowało dziewięciu terapeutów i 24 pacjentów podzielonych na dwie grupy. Zgodzili się oni na pomiar funkcji płuc przed rozpoczęciem serii, po jednej sesji i po ukończeniu serii zabiegów. Pomiary wykazały, że tylko w kilku przypadkach pojemność płuc się zwiększyła. Zmiana ta w średnim statystycznym pomiarze zos...