Skolioza to ogólna nazwa obejmująca grupę schorzeń polegających na zmianie kształtu i ustawienia kręgosłupa [14]. Wielu autorów podkreśla trójpłaszczyznowy charakter skoliozy, zwłaszcza w postępowaniu fizjoterapeutycznym [4, 24].
Cechy charakteryzujące skoliozę idiopatyczną to:
- nieznana etiologia,
- trójpłaszczyznowość,
- występowanie w wieku rozwojowym,
- tendencja do pogarszania się w okresie szybkiego wzrastania kręgosłupa,
- wielkość kąta Cobba powyżej 10°,
- częstsze występowanie u dziewcząt [20, 25].
Wieloletnie badania dotyczące przyczyny powstawania skoliozy nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Mimo różnych hipotez dotyczących etiologii nadal pozostaje ona nieznana [20].
Skoliozy idiopatyczne o nieznanej, wieloczynnikowej etiologii stanowią 80–90% wszystkich rodzajów skolioz, a częstość występowania młodzieńczej skoliozy idiopatycznej o kącie powyżej 10° określonym według metodyki Cobba to 2–3% ogólnej populacji [6, 8, 16, 17, 21].
Objawy skoliozy są bardzo zróżnicowane. Można je podzielić na trzy zasadnicze grupy określane jako objawy I, II, i III rzędu. Pierwsza z nich dotyczy kręgosłupa i kości krzyżowej, druga – klatki piersiowej i miednicy, trzecia – dalszych odcinków narządu ruchu. W praktyce objawy skolioz opisuje się jako występowanie nieprawidłowości z uwzględnieniem trzech płaszczyzn przestrzeni.
Leczenie dziecka ze skoliozą rozpoczyna się w momencie jej rozpoznani...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
