Omawiany w artykule pacjent uległ wypadkowi komunikacyjnemu, w którym zniszczeniu uległy obie kości piętowe. W wyniku tego zdarzenia przeprowadzono operację zespalającą odłamy kości piętowej i pozostałych kości stopy (zdj. 1A–C). Ze względu na komplikacje pooperacyjne pierwsze obciążenia stopy miały miejsce po dwumiesięcznym bezruchu.



Największy problem stanowił brak możliwości chodu spowodowany ustawieniem stopy w odwróceniu. Na ten stan rzeczy składało się kilka nieprawidłowości:
- podwichnięcie kości łódkowatej ku górze w stawie skokowo-łódkowym,
- silne napięcie łuku przyśrodkowego stopy,
- totalne zniesienie ruchomości kości piętowej względem pozostałych kości spowodowane zarówno ingerencją ortopedyczną, jak i dwumiesięcznym okresem bezruchu,
- zaburzenie równowagi w strukturach mięśniowo-powięziowych mających wpływ na ustawienie stopy.