Przykładem takiej sytuacji jest pojawienie się u pacjenta bolesności w obrębie goleni, która często ignorowana, może być objawem zakrzepicy żył głębokich prowadzącej do zatorowości płucnej, a w konsekwencji – śmierci pacjenta. Niezwykle istotna w tym aspekcie jest dobra współpraca fizjoterapeuty z lekarzem oraz szczegółowa i wszechstronna diagnostyka pozwalająca na prawidłową weryfikację zgłaszanych przez pacjenta objawów.
Zakrzepicą żył głębokich nazywane jest powstanie zakrzepu w układzie żył głębokich, najczęściej występujących w obrębie kończyn dolnych. Powstający zakrzep będący skupiskiem erytrocytów i włóknika prowadzi do niedrożności w naczyniach, uniemożliwiając odpływ krwi z odcinka zlokalizowanego poniżej miejsca zablokowania. Należy pamiętać, że powstały zakrzep może ulec oderwaniu i poprzez układ żylny zostać przemieszczony do naczyń płucnych, wywołując tym samym zatorowość płucną będącą stanem zagrożenia życia [1, 4, 5, 8].
Zakrzepica żył głębokich jest chorobą o wieloczynnikowej patogenezie. U jej podłoża znajdują się trzy podstawowe czynniki opisane w 1856 r. przez niemieckiego patologa Rudolfa Virchowa – w piśmiennictwie występujące pod nazwą „triada Virchowa”. Należą do nich:
- zastój krwi w układzie żylnym,
- zmiany składu krwi,
- nieprawidłowości występujące w obrębie ścian naczyń. [1, 4, 5, 8]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
