U chorych bóle głowy traktowane są ogólnikowo, a leczenie polega na podawaniu przeciwbólowych leków doustnych. Diagnostyka zaczyna się głównie od kosztownych badań, z których często nie wnosi się nic ważnego do rozpoznania. Wśród społeczeństwa migrena traktowana jest jako chimera i przypadłość zarezerwowana dla hipochondryków. Wielu pacjentów obawia się, że podłożem dolegliwości bólowych może być guz mózgu. Oczywiście nie należy tego wykluczać, ale prawdopodobieństwo wystąpienia guza jest dużo mniejsze niż migreny. Dzięki opracowaniu kryteriów rozpoznawania migreny diagnostyka stała się efektywniejsza [1, 2].
Można wyróżnić dwa rodzaje migreny – migrenę z aurą i migrenę bez aury.
Zdecydowanie częstsza (ok. 80–90% wszystkich napadów) jest migrena bez aury. Przed właściwym napadem mogą występować objawy prodromalne, czyli poprzedzające ból. Do prodromów należą m.in.: senność, zmiany nastroju, zaburzenia łaknienia, drażliwość, zaburzenia widzenia [3]. Przebieg dolegliwości u pacjenta bez aury to najczęściej zaczynające się rano dolegliwości bólowe, umiejscowione po jednej stronie głowy z towarzyszącym uczuciem „wysadzania oka”. Następnie dochodzi do rozprzestrzenienia się bólu. Zdarza się również, że ból poranny obejmuje całą głowę albo zaczyna się w innych okolicach niż skroniowa.
Bólowi mogą również towarzy...