Zmiany strukturalne nią wywołane mogą dotyczyć wielu obszarów w organizmie ludzkim, najczęściej jednak są zlokalizowane w stawach kolanowych, stawach biodrowych, kręgosłupie oraz stawach dłoni.
Zmiany zwyrodnieniowe prowadzą do powstawania uszkodzeń strukturalnych w stawach objętych procesem chorobowym, nasilonych dolegliwości bólowych, ograniczenia ruchomości i co się z tym wiąże – postępującej niepełnosprawności.
POLECAMY
R e k l a m a
Obecnie nie jest znana bezpośrednia przyczyna powstawania zmian zwyrodnieniowych. Wpływ na ich tworzenie może mieć wiele czynników:
- zmiany pourazowe pojawiające się w stawie objętym chorobą zwyrodnieniową,
- choroby wrodzone,
- zaburzenia metaboliczne (np. cukrzyca, otyłość),
- zaburzenia endokrynologiczne,
- brak ruchu i związane z tym zaburzenia w strukturze kostnej,
- wiek (powyżej 55. roku życia),
- płeć (znacznie częściej chorują kobiety, głównie te po menopauzie).
Najnowsze badania i obserwacje podają, że za powstawanie choroby zwyrodnieniowej bardziej niż wiek odpowiedzialny jest postępujący proces zapalny o nieznanej dotąd etiologii. Pojawia się on po zadziałaniu czynnika uszkadzającego staw. Uruchomione zostaje tworzenie czynników prozapalnych oraz dochodzi do nadprodukcji MMP (metaloproteinazy), co prowadzi do proteolizy macierzy chrząstki [3].
W przebiegu choroby zwyrodnieniowej chondrocyty wydzielają nadmierne ilości cytokin prozapalnych i enzymów proteolitycznych prowadzących do degradacji proteoglikanów i kolagenu znajdującego się w chrząstkach stawowych. Te produkty jej rozpadu są uwalniane do płynu stawowego. Ich fagocytoza przez makrofagi błony maziowej prowadzi do nasilenia stanu zapalnego or...
