Diagnostyka stawu krzyżowo-biodrowego dla potrzeb fizjoterapii

Otwarty dostęp Protokoły fizjoterapeutyczne

Dolegliwości bólowe okolicy lędźwiowo-krzyżowej są objawem niespecyficznym i właściwym dla wielu jednostek chorobowych [1]. Określenie jednoznacznej etiologii jest trudne z powodu występowania zespołu nakładania bądź istnienia ścisłych zależności patogenicznych pomiędzy jednostkami chorobowymi wchodzącymi w skład wymienionych grup [2]. Dlatego też w procesie stawiania prawidłowej diagnozy wysuwa się 
przeprowadzenie rzetelnego badania przedmiotowego i podmiotowego oraz diagnostyki różnicowej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie diagnostyki stawu krzyżowo-biodrowego dla potrzeb fizjoterapii. 

Patologia w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego jest przyczyną 18–30% przypadków przewlekłego bólu w obrębie lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa [3]. Do patologii stawów krzyżowo­‑biodrowych dających dolegliwości bólowe w obrębie dolnego odcinka kręgosłupa zalicza się chorobę zwyrodnieniową stawu, niestabilność lub stan zapalny o etiologii infekcyjnej lub reumatoidalnej [4]. Do problemów dochodzi również na skutek urazu (dźwignięcie, upadek, nagłe obsunięcie się nogi). Inną przyczyną są zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży), dlatego dolegliwości bólowe tego stawu często dotykają kobiet.

Dysfunkcje stawu krzyżowo-biodrowego można podzielić na zaburzenia związane z:

  • ograniczeniem ruchomości w stawie,
  • nadmierną ruchomością w stawie,
  • niestabilnością, często połączoną z wtórną kompresją powierzchni stawowych.

Diagnostyka chorób stawów krzyżowo-biodrowych sprawia spore trudności z uwagi na nietypowy obraz kliniczny, mogący sugerować patologię w obrębie innych struktur, np. krążków międzykręgowych, stawów biodrowych czy stawów kręgosłupa [4]. 

Skuteczne leczenie stawu krzyżowo-biodrowego wymaga dokładnej analizy biomechanicznej całej miednicy. Badanie powinno zawierać ocenę miednicy zarówno statyczną, jak i dynamiczną. Należy zbadać ruchomość, stabilność stawu oraz zdolność przenoszenia znacznych obciążeń. Ocenie należy poddać całość układu kostno-mięśniowo-powięziowego. Prawidłowe przeprowadzenie badania wymaga wnikliwej znajomości anatomii palpacyjnej oraz klinicznych testów służących ocenie czynnościowej stawu.

Wnikliwe badanie osteopatyczne pozwala wskazać rodzaj zaburzenia i dokładną jego postać. Rzetelna diagnostyka dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego powinna opierać się na wywiadzie oraz badaniu statycznym i dynamicznym. 

Wywiad

Wywiad służy pozyskaniu informacji dotyczących dolegliwości bólowych. Ból pochodzący ze stawu krzyżowo­-biodrowego daje różne wzorce promieniowania. Tradycyjnie opisywany jest jako ból jednostronny, o tępym charakterze, zlokalizowany powyżej pośladka. Należy dodać, że ból może promieniować do pachwiny, wzdłuż tylnej lub przedniej...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO