Od dawna wiadomo, że różnica w długości kończyn jest problemem mającym negatywny wpływ na dynamikę narządu ruchu i jego statykę proporcjonalnie do wielkości skrócenia. Niewłaściwe leczenie skróconej kończyny może niekorzystnie wpłynąć na układ ruchu chorego poprzez zachwianie delikatnych mechanizmów kompensacyjnych oraz wielu powikłań związanych z tym procesem. Na przykład nierówność w długości kończyn dolnych powoduje zrotowane i skośne ustawienie miednicy i co za tym idzie – kompensacyjne boczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Efekt ten widoczny jest już przy różnicy długości kończyn rzędu 1–2 cm. Im większe skrócenie kończyny, tym więcej występuje mechanizmów kompensacyjnych.
Etiologia nierówności kończyn
Narastanie różnicy długości kończyny zależne jest od czynnika zaburzającego wzrost oraz momentu i miejsca jego zadziałania. Najczęstszą przyczyną zaburzenia wzrostu kończyn są wady wrodzone (ok. 40% wszystkich zaburzeń). Innymi, rzadziej występującymi przyczynami są:
- zmiany rozwojowe,
- uszkodzenie chrząstki nasadowej (stany zapalne, urazy, energia promienista),
- złamania,
- choroby układu nerwowo-mięśniowego,
- schorzenia stawów biodrowych wieku dziecięcego i młodzieńczego.
Niekiedy problemem może być przyspieszony wzrost kostny powstały na skutek anomalii naczyniowych. Powstać mogą one podczas procesu zapalnego, urazu, w tym urazu operacyjnego, np. osteotomii, pobrania przeszczepów kostnyc...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
