Kolano skoczka - metody lecznicze z punktu widzenia fizjoterapeuty

Protokoły fizjoterapeutyczne

Obserwowana na przestrzeni lat zwiększona aktywność, zwłaszcza fizyczna, przyczynia się w dużej mierze do powstania różnorodnych urazów i przeciążeń. Jednym z najbardziej narażonych na liczne kontuzje jest narząd ruchu, a w szczególności staw kolanowy.

Potrzebujesz wskazówek dotyczących bólu kolan i ich leczenia? Nasz artykuł: "Ból w kolanach przy zginaniu – przyczyny i leczenie" jest do Twojej dyspozycji!

Staw ten ma skomplikowaną budowę anatomiczną, co powoduje, że jego poszczególne elementy składowe pełnią wiele ważnych funkcji. Należy również pamiętać, że każda jego struktura wewnątrzstawowa przyczynia się w dużej mierze do zapewnienia prawidłowej biomechaniki. Wnikliwe i gruntowne poznanie budowy stawu przekłada się w dalszym etapie na zrozumienie jego ogromnego znaczenia w codziennej aktywności.

Anatomia stawu kolanowego

Staw kolanowy jest największym stawem człowieka, charakteryzującym się skomplikowaną budową anatomiczną. Jest on stawem zawiasowo-obrotowym, bardzo narażonym na różnego rodzaju urazy ze względu na swoją złożoną strukturę anatomiczną i biochemiczną. Na jego prawidłową pracę wpływa doskonała współpraca wielu elementów kostnych, torebkowo-więzadłowych i mięśniowych [1]. Ze względu na swą skomplikowaną budowę i ukształtowanie powierzchni stawowych kolano jest stawem stabilnym. Stabilnością stawu kolanowego określa się zdolność do kontroli ruchomości stawu, na który działają różnorodne siły związane z wykonywanym ruchem. Każdy określony ruch w stawie kolanowym jest bacznie kontrolowany przez siły zewnętrzne wywołujące ruch i z tym ruchem związane oraz siły wewnętrzne ograniczające i stabilizujące ruchy kolana. Dokładna harmonia pomiędzy tymi zdefiniowanymi siłami zapewnia prawidłową funkcję stawu kolanowego.

Staw kolanowy jest stawem łączącym kość udową z kością piszczelową. Jego szkielet kostny stanowią: nasada dalsza kości udowej i nasada bliższa kości piszczelowej, które tworzą staw udowo-piszczelowy oraz rzepka formująca wraz z powierzchnią rzepkową kości udowej staw rzepkowo-udowy.

Stawy te obejmuje wspólna torebka stawowa tak, że przestrzenie międzystawowe obydwu stawów komunikują się bezpośrednio ze sobą. Nasada dalsza kości udowej ma kształt podobny do dwóch połączonych płóz (kłykieć boczny i przyśrodkowy kości udowej). Przestrzeń między kłykciami kości udowej nazywa się wcięciem międzykłykciowym. Dwie dość płaskie powierzchnie stawowe kłykci kości piszczelowej przedziela w linii środkowej wyniosłość międzykłykciowa [2]. Powierzchnie stawowe głowy kości udowej są kilkakrotnie większe od powierzchni panewki, dlatego aby zabezpieczyć stabilność stawu kolanowego wymagana jest obecność łąkotek [3]. W stawie kolanowym, wyróżnia się dwie łąkotki: przyśrodkową oraz boczną. Są to twory niezmiernie istotne dla zachowania prawidłowej funkcji stawu. Zbudowane są z chrząstki włóknistej, a w swojej mikrostrukturze z gęsto splecionych włókien kolagenowych ułożonych głównie okrężnie, a w mniejszym stopniu pionowo i promieniście. Ich podstawową funkcją jest stawianie oporu siłom rozciągającym, działającym na łąkotkę pod obciążeniem. Kolagen stanowi 60% suchej masy łąkotek, a 90% włókien kolagenowych to włókna typu I. U dorosłych unaczynione jest 10–30% zewnętrznej części łąkotki przyś...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO