Mechaniczne diagnozowanie i terapia według McKenziego

Wzespole derangement objawy mogą przebiegać z jednoczesnym przymusowym odkształceniem krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej lub strzałkowej. Odchylenie od prawidłowej osi kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej może występować w postaci kyfotyzacji (tułów pacjenta ustawiony w przymusowym zgięciu) i – rzadziej – w postaci nadmiernej lordotyzacji (tułów pacjenta ustawiony w przymusowym przeproście). W takiej sytuacji pacjent nie jest w stanie samodzielnie osiągnąć lub utrzymać prawidłowej postawy ze względu na panującą w segmencie ruchowym przeszkodę mechaniczną, która uniemożliwia mu wykonanie ruchu w kierunku przeciwnym do deformacji, a więc w kierunku przemieszczenia tkankowego. W przypadku modelu krążka międzykręgowego oznacza to, że gdy jądro miażdżyste przemieszczone jest do tyłu, pacjent nie jest w stanie wykonać ruchu przeprostnego, i na odwrót – w przypadku przemieszczenia jądra miażdżystego do przodu. W tych sytuacjach reguły diagnozowania i leczenia (redukcji panującego przemieszczenia, utrzymania redukcji, odtwarzania funkcji i zapobiegania nawrotom) są ściśle określone i odbywają się wg określonego algorytmu postępowania [1].

W zespole derangement może występować jednak przymusowe nieprawidłowe ustawienie tułowia w płaszczyźnie czołowej, niekiedy zinterpretowane jako skolioza. W takim przypadku należy dokonać analizy obrazu klinicznego pacjenta w celu określenia, czy występujące skrzywienie jest spowodowane zmianami strukturalnymi, czy czynnościowymi. Przyczyną nieprawidłowego ustawienia segmentów względem siebie w przypadku skoliozy mogą być wady wrodzone lub nabyte. Odchylenie od osi kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej jest często spowodowane odwracalnym zaburzeniem tkankowym jak np. przemieszczeniem jądra miażdżystego. D...