POWIKŁANIA PO ZŁAMANIU W OBRĘBIE KOŚCI NADGARSTKA

Z praktyki gabinetu

Złamania w obrębie kończyn górnych są bardzo częste, szczególnie w okresie późnojesiennym, zimowym i wczesnowiosennym. Związane jest to m.in. z wykorzystywaniem odruchu obronnego, w którym kończyny górne pełnią funkcję amortyzatora i osłony przed możliwymi cięższymi urazami.

Złamania kończyn górnych bardzo często dotykają kobiet w wieku menopauzalnym i pomenopauzalnym, co związane jest z osłabieniem właściwości mechanicznych tkanki kostnej poddanej procesowi osteoporozy. Wśród czynników powodujących występowanie dużej liczby złamań w grupie osób starszych wymienia się m.in.:

REKLAMA

  • zaburzenia propriocepcji,
  • zaburzenia równowagi,
  • schorzenia współistniejące,
  • zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (OUN) różnego pochodzenia,
  • zaburzenia psychomotoryczne.

Generalnie złamania leczy się w dwojaki sposób – chirurgicznie lub zachowawczo. Leczenie chirurgiczne polega na inwazyjnej repozycji odłamów kostnych i ustabilizowaniu ich odpowiednimi elementami stabilizującymi, np.: drutami, śrubami lub płytkami. Drugą metodą jest leczenie zachowawcze, najczęściej z zastosowaniem zewnętrznych elementów stabilizujących, np. opatrunku gipsowego, stabilizatorów, szyn. 

Podstawowe grupy powikłań po złamaniach

  • pierwotne (natychmiastowe), które powstają równocześnie z zaistnieniem urazu i uszkodzenia kości (np. uszkodzenie nerwów, naczyń, urazy st...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO