Szczęka podwieszona jest pod czaszką za pomocą tkanek miękkich. Pozwala to na jej ruchomość potrzebną w akcie mowy, przeżuwaniu i połykaniu. Jednak poprzez możliwie zachodzącą nierównowagę mięśniowo-powięziową naraża ją na ustawienie skośne. Jeśli działania otaczających staw struktur miękkich nie są skoordynowane, a ruch ograniczony, wtedy ruchoma szczęka jest łatwo ściągana w jedną stronę od linii środkowej. Powoduje to dramatyczny wzrost napięcia w jej stawowej ruchomości (rys. 3 i 4), powodując ból i z czasem uszkadzając staw skroniowo-żuchwowy.
POLECAMY
Funkcja stawu skroniowo-żuchwowego
Gdy szczęka funkcjonuje sprawnie, otwarcie ust (opadanie) łączy w sobie ruchy w przód i w tył. Gdy szczęka opada i przesuwa się w przód, krążek stawowy również musi się przesunąć (rys. 2 i 3). Dysk ten pływa w kapsule stawu i jest przytrzymywany przez przednią część błony stawowej (która jest ciągłością mięśni skrzydłowatych bocznych) i tylną część torebki stawowej.
Gdy szczęka przesuwa się w przód, krążek jest pociągany poprzez błony (rys. 4 i 5) do właściwej pozycji. Jeśli krążek jest zbyt bardzo ściśnięty lub przesunięty przez napięcie, uraz czy ni...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
