Współczesne poglądy na temat leczenia operacyjnego i nieoperacyjnego zerwanego więzadła krzyżowego przedniego kolana

Pacjenci z uszkodzeniem ACL często zadają pytanie, czy operacyjna metoda rekonstrukcji ACL (reconstruction anterior cruciate ligament – RACL) jest jedyną możliwością powrotu do pełnej sprawności sportowej sprzed urazu? Odpowiedź na to pytanie wymaga wyjaśnienia kilku bardzo istotnych kwestii.

Po pierwsze, należy podkreślić, że uszkodzenia ACL są bardzo poważnymi kontuzjami sportowymi i tylko 55% profesjonalnych sportowców wraca do poziomu sportowego sprzed kontuzji [10]. Błędem jest zatem bagatelizowanie problemu. Niestety, jeśli pacjent myśli o szybkim powrocie do aktywności sportowej, to bez specjalistycznego podejścia lekarza ortopedy i fizjoterapeuty sportowego się nie obędzie.

Po drugie, od roku 1980 do dzisiaj nie ma wystarczających danych wynikających z prób z randomizacją, aby stwierdzić, które postępowanie – chirurgiczne czy zachowawcze – jest lepsze [3]. W podjęciu decyzji dotyczącej postępowania zawsze powinien pomóc lekarz, uwzględniając indywidualny stan kolana po urazie na podstawie badania przedmiotowego i badań dodatkowych, takich jak rezonans magnetyczny. Pacjenci, których dotknął problem, zazwyczaj rozmawiają z wieloma lekarzami, poszukując najlepszych specjalistów i metod. Niestety, im dłużej szukają i im większą liczbę gabinetów odwiedzają, tym trudniej im podjąć decyzję, ponieważ proponuje im się różne metody leczenia.

Po trzecie, ponad połowa uszkodzeń więzadła krzyżowego nie wymaga rekonstrukcji chirurgicznej [9]. Ten fakt powinien dać bardzo do myślenia i skutkować jedną konkluzją – nie należy spieszyć się z podejmowaniem decyzji odnośnie do operacji. Kolejne kwestie jedynie potwierdzą, że to do...