Rany przewlekłe, w tym owrzodzenia, wciąż są wyzwaniem dla lekarzy i pielęgniarek, ponieważ charakteryzują się złożoną etiologią i wymagają specyficznych działań diagnostycznych i leczniczych. Owrzodzeniom towarzyszy duży dyskomfort, parastezje, kurcze łydek i przewlekły ból w okolicy rany. Leczenie owrzodzeń jest zazwyczaj trudne. Brak możliwości szybkiego zagojenia owrzodzeń goleni wiąże się z izolacją społeczną, długotrwałym cierpieniem i pogorszeniem jakości życia [1, 3]. Poza standardowym leczeniem wciąż poszukuje się nowych, skuteczniejszych metod terapii owrzodzeń. W związku z tym coraz częściej wykorzystywane są metody leczenia fizykalnego jako wspomagające gojenie przewlekłych ran.
Pole magnetyczne niskiej częstotliwości
Badania kliniczne i eksperymentalne wykazały pozytywny wpływ pola magnetycznego na proces gojenia ran [6]. Szczególną wrażliwość na działanie pól magnetycznych wykazuje błona komórkowa – pod wpływem magnetostymulacji może dojść do zmiany rozmieszczenia zlokalizowanych na niej receptorów [6]. Dochodzi również do wzrostu wykorzystania tlenu i aktywizacji oddychania tkankowego [7, 8]. Pole magnetyczne niskiej częstotliwości może korzystnie wpływać na immunokompetentne komórki mające wpływ na mechanizmy przekazywania sygnału w komórce [9].
Po zastosowaniu magnetoterapii dochodzi do procesu regeneracji przez replikację i transkrypcję kwasów nukleinowych, a tym samym syntezę białek i proliferację komórkową. Dodatkowo po stymulacji polem magnetycznym zaobserwowano działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, wazodylatacyjne i analgetyczne, co także wpływa na wspomaganie gojenia [10].
W terapii ran przewlekłych wskazane jest zastosowanie zmiennego pola magnetycznego o sinusoidalnym kształcie i parametrach 5–12 Hz oraz indukcji 4–8 mT. Zabiegi wykonuje się codziennie do momentu oczyszczenia owrzodzenia z ropnej wydzieliny, następnie wydłuża czas pomiędzy zabiegami o 2–3 dni. Czas trwania zabiegu nie powinien przekraczać 12–15 minut [7, 8]. W terapii ran ostrych zalecane jest st...