dr; Centrum Chorób Kręgosłupa, Skierniewice
Zgodnie z zasadami praktyki klinicznej opartej na dowodach naukowych proces diagnostyczny powinien być prowadzony na podstawie obiektywnych, rzetelnych metod diagnostycznych. Dlatego też należy poszukiwać takich możliwości oceny postawy, aby proces diagnostyczno-terapeutyczny opierał się na wiarygodnych informacjach klinicznych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie metodyki obiektywizacji oceny postawy ciała w płaszczyźnie czołowej z wykorzystaniem parametrów ATSI i POTSI.
Zaburzenia postawy ciała dotyczą coraz większego odsetka dzieci i młodzieży. Uważa się, że może to prowadzić do zaburzeń funkcjonalnych, które mogą wywoływać konsekwencje zdrowotne w wieku dorosłym [1]. Dlatego fizjoterapeuci coraz bardziej interesują się diagnostyką postawy ciała oraz leczeniem jej zaburzeń. Celem opracowania jest przedstawienie możliwości wykorzystania fotorejestracji do oceny jednego z głównych parametrów definiujących postawę ciała, czyli symetrii tułowia w płaszczyźnie czołowej.
Boczne idiopatyczne skrzywienie kręgosłupa (skolioza idiopatyczna – SI) to jego wielopłaszczyznowa deformacja o nieustalonej etiologii, w której wyboczenie w płaszczyźnie czołowej zarejestrowane na radiogramie przednio-tylnym i zmierzone zgodnie z metodyką Cobba wynosi co najmniej 10° [1, 2].
Zakłada się, że rozpoznanie skoliozy idiopatycznej (SI) powinno mieć miejsce podczas badań rozwoju fizycznego i postawy ciała dzieci w trakcie bilansów zdrowia. Brak wystandaryzowanych zasad prowadzenia badań mających na celu wczesne wykrycie SI powoduje stosowanie w ich trakcie nieswoistych dla SI narzędzi i technik diagnostycznych. Wychodząc naprzeciw potrzebom standaryzacji badania mającego na celu wczesne wykrywanie SI, Komitet Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk powołał Zespół Zadaniowy ds. diagnostyki oraz leczenia zachowawczego skoliozy idiopatycznej i powierzył mu zadanie opracowania rekomendacji w zakresie standardów prowadzenia badań przesiewowych.
