Obiektywizacja oceny postawy ciała na podstawie parametrów oceniających symetrię tułowia — ATSI i POTSI

Ocena postawy ciała z wykorzystaniem fotorejestracji 

Zgodnie z zasadami praktyki klinicznej opartej na dowodach naukowych proces diagnostyczny powinien być prowadzony na podstawie obiektywnych, rzetelnych metod diagnostycznych [1]. W ocenie postawy ciała powszechne jest jednak stosowanie metod subiektywnych lub obiektywnych metod diagnostycznych, które nie przeszły walidacji weryfikującej ich wiarygodność i przydatność kliniczną [2].
Może to prowadzić do fałszywego rozpoznania zaburzeń w postawie ciała u osób zdrowych (ang. overdiagnosis), czego skutkiem może być zbędne leczenie lub też brak podjęcia koniecznych działań terapeutycznych w wyniku nierozpoznania rzeczywistej dysfunkcji (ang. under-diagnosis) [3]. Dlatego też należy poszukiwać możliwości oceny postawy ciała z wykorzystaniem rzetelnych metod, tak aby proces diagnostyczno-terapeutyczny opierał się na wiarygodnych informacjach klinicznych [4–6]. 
Jedną z metod dających takie możliwości jest fotorejestracja [4–6]. Przy zachowaniu odpowiednich standardów diagnostycznych ocena postawy ciała przeprowadzona z jej wykorzystaniem daje możliwość uzyskania rzetelnych, powtarzalnych wyników. Ponadto technika ta jest nieinwazyjna, nie wiąże się z wysokimi kosztami oraz jest mało czasochłonna, co czyni ją przydatną w praktyce klinicznej [4–6]. 
Do parametrów, które obecnie uważa się za jedne z najlepiej zweryfikowanych pod kątem przydatności klinicznej,...