Zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego najczęściej dotyczą korzenia nerwu rdzeniowego, splotu ramiennego oraz różnych poziomów nerwu obwodowego. W większości przypadków przyczyną tych dolegliwości jest neuropatia uciskowa, której występowanie w światowej populacji wynosi 2,4% i wzrasta do 8% po 50. roku życia. Do najczęstszych neuropatii kończyny górnej zalicza się: zespół kanału nadgarstka występujący u 3,8% ogólnej populacji, radikulopatię szyjną (85,4/100 tys./rok) oraz zespół rowka nerwu łokciowego (20,9/100 tys./rok) [1–4].
Terminu „neuropatia” używa się do określania utraty funkcji nerwu, co można potwierdzić, ustalając objawy ubytkowe (osłabienie czucia, siły mięśniowej, odruchów) w zależności od typu włókien nerwowych oraz nasilenia patologii. Neuralgią natomiast nazywa się występowanie bólu wzdłuż przebiegu nerwu, bez objawów ubytkowych [5].
Bezpośrednią przyczyną powstawania neuropatii uciskowych są zaburzenia ukrwienia oraz czynności naczyń krwionośnych nerwu, czego następstwem jest obrzęk i utrata funkcji nerwu. Wiąże się to najczęściej z czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi, powodującymi zaburzenia stosunków anatomicznych tkanek otaczających nerw. Clark wykazał, że wydłużenie nerwu o 8% powoduje zmniejszenie w nim przepływu krwi o 50%, dlatego istotny czynnik prawidłowego funkcjonowania nerwu stanowi zachowanie prawidłowego ślizgu i przesunięć względem sąsiadujących struktur [6]. Amadio natomiast zaproponował podział możliwych przyczyn niedokrwienia na trzy grupy: bezpośredni ucisk na nerw, np. wysięk w pochewce zginaczy palców, powtarzająca się trakcja nerwu i ogniskowe zapalenie naczyń w przebiegu chorób metabolicznych [7].
Kompresja nerwu łokciowego, która może wystąpić na różnych poziomach, jest drugą pod względem częstości występowania po zespole kanału nadgarstka neuropatią uciskową kończyny górnej. Szczególnie dużo trudności diagnostycznych sprawia odróżnienie jej od uszkodzenia korzenia nerwu rdzeniowego z poziomu C8 oraz dolnej części splotu ramiennego z powodu licznych potencjalnych miejsc kompresji oraz podobnego obszaru unerwienia skórnego i mięśniowego.
Ze względu na wiele czynników wywołujących schorzenie (m.in. cukrzyca), często nieprecyzyjne informacje uzyskane z wywiadu czy schorzenia towarzyszące u pacjenta należy przeprowadzić pełne badanie neurologiczne. Powinno się ono opierać na precyzyjnej analizie anatomicznej i funkcjonalnej danego rejonu.
W związku z wprowadzoną 25 września 2015 r. ustawą o zawodzie fizjoterapeuty, który od tego momentu stanowi samodzielny zawód medyczny, badanie ogólnomedyczne, w tym również podstawowa znajomość diagnostyki neurologicznej, są konieczne do bezpiecznej i skutecznej terapii. Wczesne wykrycie poważnych patologii przyspiesza leczenie i zwiększa jego efektywność, dlatego przyjmując pacjentów, którzy nie byli diagnozowani wcześniej przez lekarza, należy zbadać i...
Diagnostyka różnicowa neuropatii nerwu łokciowego, radikulopatii C8 oraz uszkodzenia dolnej części splotu ramiennego
Codzienna praktyka fizjoterapeutyczna i osteopatyczna pokazuje, że coraz częstszą przyczyną konsultacji są dolegliwości opisywane przez pacjenta jako drętwienie, mrowienie i pieczenie w obrębie kończyny górnej, nierzadko z wrażeniem osłabienia. Mogą one dotyczyć poszczególnych palców lub większych obszarów, często towarzyszy im ból. Taki rodzaj dolegliwości świadczy o zaburzeniach funkcjonowania układu nerwowego i wymaga dokładnej oceny klinicznej z uwzględnieniem różnych lokalizacji uszkodzenia.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
