Ograniczenia ruchomości stawu kolanowego
propozycja terapii

Ćwiczenie 1.

Mobilizacja kości piszczelowej dystalnie – trakcja

• Cel: Poprawa zakresu ruchomości stawu kolanowego, przygotowanie do mobilizacji ślizgowych, zmniejszenie dolegliwości bólowych, rozluźnienie struktur okołostawowych.
• Pozycja wyjściowa:

1. Dziecko znajduje się w pozycji leżenia przodem.
2. Staw kolanowy ustawiony jest w pozycji spoczynkowej (20–30° zgięcia) lub w aktualnie maksymalnym zakresie ruchu.
3. Dystalny koniec kości udowej ustabilizowany na stole terapeutycznym pasem stabilizacyjnym.
4. Obie dłonie terapeuty obejmują podudzie dziecka w okolicy kostek z obu stron i stabilizują stopę przy ciele terapeuty.
5. Terapeuta może przy wykonaniu tej techniki skorzystać z pasa trakcyjnego, który jest przełożony przez tułów oraz obie jego dłonie.

• Sposób wykonania ćwiczenia: Poprzez delikatne przeniesienie swojego ciężaru na nogę zakroczną terapeuta odchyla się nieznacznie do tyłu, co spowoduje separację powierzchni stawowych.
• Kierunek ruchu: Kość piszczelowa – dystalnie (trakcja).
• Liczba powtórzeń: 3 × od 7 sekund do 1,5 minuty.
• Oczekiwany efekt: Poprawa zakresów ruchomości w stawie kolanowym, zmniejszenie dolegliwości bólowych, rozluźnienie struktur i tkanek okołostawowych.

Ćwiczenie 2. 

Mobilizacja ślizgu brzusznego kości piszczelowej

• Cel: Odtworzenie ślizgu brzusznego kości piszczelowej względem kości udowej dla poprawy wyprostu stawu kolanowego.
• Pozycja wyjściowa:

1. Dziecko znajduje się w pozycji leżenia przodem, a jego podudzie oraz rzepka wystają poza krawędź leża...