Osteopatia trzewna. Wątroba

Na połączenia układu trzewnego z somatycznym wpływa kilka rodzajów czynników – neurologiczne, naczyniowe i emocjonalne. Neurologiczne – poprzez unerwienie wielosegmentowe narządów wewnętrznych, bezpośredni ucisk i wspólne przewodzenie informacji drogami nerwowymi. Przykładem może być rzutowanie dolegliwości (bólu, napięcia) do prawego barku przez wątrobę w mechanizmie przeniesienia bodźca poprzez nerw przeponowy do okolicy unerwienia C3–C5. Narządy wewnętrzne powodują napięcie mięśni przykręgosłupowych, dysfunkcje stawowe oraz blokady ruchomości żeber. Poprzez bezpośrednie sąsiedztwo narządów i ich powiązania więzadłowe oraz naczyniowe organy mogą pociągać się lub wzajemnie uciskać, np. napieranie przepony na narządy znajdujące się pod nią (wątrobę, żołądek). Czynniki naczyniowe – długotrwałe napięcie mechaniczne tkanek niekorzystnie wpływa na ukrwienie, odżywienie i dotlenienie, a co za tym idzie – na prawidłowe funkcjonowanie innych struktur. Oddziaływanie emocjonalne – wpływ sfery emocjonalnej na dysfunkcję narządów wewnętrznych oraz napięcie w układzie mięśniowo-szkieletowym, np. wątroba jako organ związany z uczuciem gniewu. 

Wątroba

Wątroba jest organem pokrytym otrzewną, z wyjątkiem „pola nagiego”, które jest bezpośrednio połączone z przeponą. Znajduje się pod prawym łukiem żebrowym, w nadbrzuszu oraz częściowo pod lewym łukiem żebrowym. Zbudowana jest z czterech różnej wielkości płatów – prawego, lewego, czworobocznego (pomiędzy pęcherzykiem żółciowym a więzadłem obłym) oraz ogonowego (w okolicy żyły głównej dolnej). Przepływ krwi przez wątrobę wynosi ok. 1,5 litra minutę. 

Wątroba, nazywana organem żylnym, jest bardzo unaczyniona, ponieważ dociera do niej krew z całej jamy brzusznej. Problemy i dysfunkcje wątroby powodują zastoje żylne. Krew drenowana do wątroby poprzez żyłę wrotną uchodzi ze śledziony, żołądka, trzustki, jelit i przełyku.

Zwiększenie ciśnienia w systemie żylnym wątroby spowodowane jej przewlekłą niewydolnością lub dysfunkcją zwiększa ciśnienie w innych żyłach i powoduje odprowadzenie krwi do innych żył. Krew żylna odchodzi do okolicy rozworu przełykowego, co powoduje refluks, a z czasem żylaki przełyku. Krew znajduje także odejście w kierunku odbytu, powodując hemoroidy (żylaki odbytu). Zastoje żylne w okolicy odbytu przyczyniają się do powstania dolegliwości ze strony stawu krzyżowo-biodrowego czy odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa.      

Wątroba unerwiona jest: 

• współczulnie – układ nerwowy od T7 do T10 przez nerw trzewny większy i mniejszy, 
• przywspółczulnie – nerw błędny,
• czuciowo – torebka wątroby jest unerwiona przez nerw przepony C3–C5. 

Podczas wdechu wątroba porusza się w kierunku brzusznym i doogonowym i pozostaje pod wpływem przepony i żołądka. 

Relacje topograficzne wątroby

• Powierzchnia przeponowa (na wysokości 9.–12. żebra), powiązania z opłucną, płucami i sercem. 
• Powierzchnia trzewna:

• zgięcie wątrobowe jelita grubego, 
• prawa część jelita grubego poprzecznego, 
• głowa trzustki, 
• dwunastnica część I i II, 
• odźwiernik, 
• sieć mała do żołądka,
• prawa nerka, prawe nadnercze.

• Powierzchnia tylna: 

• przepona, żyła główna dolna, kręgosłup, 
• prawe nadnercze, prawa nerka, 
• przełyk. 

• Powierzchnia brzuszna: 

• więzadło obłe, więzadło sierpowate, 
• pęcherzyk żółciowy (doogonowo).

Czynniki prawidłowego funkcjonowania wątroby

Prawidłowe mechaniczne funkcjonowanie wątroby uzależnione jest od kilku czynników:

• zdrowej opłucnej i płuc,
• elastyczności i napięcia przepo...