Postępowanie fizjoterapeutyczne u pacjenta z mięsakiem Ewinga

Z praktyki gabinetu

Mięsak Ewinga jest drugim pod względem częstości występowania rodzajem nowotworu kości u dzieci (tuż po osteosarcoma). Został on opisany po raz pierwszy w 1921 r. przez Jamesa Ewinga. Najczęściej występuje u chłopców (1,5: 1) i jest diagnozowany w okresie pomiędzy 4. a 15. rokiem życia. Należy do grupy guzów drobnokomórkowych neuroektodermalnych wywodzących się z pierwotnie niezróżnicowanych komórek mezenchymy szpiku kostnego. Rozwija się głównie w trzonach i przy nasadach kości długich, rzadziej w kościach płaskich, kręgosłupie.

Pierwszym objawem klinicznym obserwowanym u chorych z mięsakiem Ewinga jest ból (pojawia się po obciążeniu lub po małych urazach). Początkowo ma charakter bólu tępego i nawracającego, w późniejszej fazie rozwoju nowotworu przyjmuje formę ostrego i stale trwającego. Objawem, który powinien zaalarmować rodziców, jest ból nocny. Obserwuje się szybki rozwój guza, często towarzyszy temu podwyższona temperatura ciała, niedokrwistość, przyspieszony odczyn opadania krwinek, czasami – leukocy.toza. Postępujący rozrost daje stosunkowo szybko przerzuty do innych kości, płuc lub wątroby. Kryterium rozpoznania jest:

REKLAMA

  • rentgenogram (RTG) – umożliwia określenie lokalizacji guza z jego naciekaniem na tkanki miękkie,
  • rezonans magnetyczny (magnetic resonance imaging – MRI) – badanie to jest znacznie dokładniejsze od RTG i pozwala na precyzyjne określenie lokalizacji i wielkości guza oraz jeg...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO