0
1979
Rozcięgno podeszwowe (aponeurosis plantaris) utworzone jest przez mocne pasmo łącznotkankowe zaczynające się na guzowatości kości piętowej, a kończące się na podstawie dystalnych części paliczków wszystkich palców. Jest to bardzo silne pasmo, zwykle dwuwarstwowe, biegnie do przodu bezpośrednio na zginaczu krótkim palców i tworzy z nim częściowo jeden element.
W połowie długości podeszwy rozcięgno dzieli się na pięć odnóg, które kończą się na pochewkach ścięgien i torebkach stawów śródstopno-paliczkowych – pęczki o słabszej strukturze biegną do skóry pod głowami kości śródstopia, natomiast silniejsze włókna zrastają się z palcowymi pochewkami ścięgien. Zmiennym anatomicznie elementem jest pasmo boczne, które przebiega do mięśni palca piątego. W tylnym odcinku jest ono ścięgniste, natomiast przednia część przechodzi w powięź. Pasmo przyśrodkowe również ma charakter cienkiej powięzi i biegnie do mięśni palucha. Słabe i zmienne pasmo włókien ścięgnistych przebiega podskórnie, poprzecznie pod głowami kości śródstopia.
POLECAMY
Reasumując, rozcięgno podeszwowe składa się z trzech części: przyśrodkowej, centralnej oraz bocznej. Dominującą rolę czynnościowej stabilizacji stopy (stabilizator dynamiczny) odgrywa część centralna.
Rozcięgno podeszwowe wchodzi w skład układu mięśniowo-powięziowego, a dokładniej taśmy powierzchniowej tylnej (wg T.W. Myers, Taśmy anatomiczne). Napięta powieź będzie ograniczała ruc...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
