Blizna to zmiana skórna zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, która powstaje w miejscu uszkodzenia skóry, a także tkanek głębiej położonych. Powstawanie blizn jest częścią procesu naturalnego gojenia oraz regeneracji skóry, podczas którego uszkodzoną skórę właściwą zastępuje tkanka łączna. W przebiegu gojenia się rany bierze udział wiele czynników. Proces gojenia jest skomplikowany. Składają się na niego sprzężone reakcje kataboliczne (np. tworzenie włókien kolagenowych), jak również reakcje anaboliczne (np. rozpad nadmiernego kolagenu).
REKLAMA
W aspekcie rehabilitacji blizny proces jej powstawania dzieli się na fazy. To, w jaki sposób można pracować z blizną, zależy od fazy blizny. Wyróżnia się trzy etapy:
I faza – faza zapalenia,
II faza – rozrostu/proliferacji i angiogenezy,
III faza – zwana fazą modelowania/przebudowy.
Pierwsza faza według różnych szacunków trwa od dwóch do pięciu dni od operacji. Uczestniczą w niej przede wszystkim makrofagi, które wydzielają cytokiny oraz czynniki wzrostu.
Odpowiednie gojenie się blizny następuje w etapie proliferacji. Występujący kolagen umożliwia wytworzenie się blizny. Zachodząca migracja oraz rozrost różnych typów komórek ma na celu naprawę miejsca zranienia. Etap ten trwa do ok. sześciu–ośmiu tygodni po operacji. Proces ten ma duże znaczenie w wytrzymałości mechanicznej blizny. Trzeba zaznaczyć, że blizny nie są w stanie osiągnąć wytrzymałości normalnej skóry. Przy prawidłowym procesie gojenia uszkodzona skóra jest w 80% tak mocna, jak skóra zdrowa. Jednak zbyt intensywny proces kurczenia może przyczyniać się do powstania przykurczy i tym samym ograniczyć funkcję formowania tkanki.
O...
