Skolioza idiopatyczna (SI) to strukturalna deformacja kręgosłupa o nieustalonej etiologii [1, 2]. Występuje u 2–3% populacji (częściej, szczególnie przy większych wartościach kątowych, u dziewcząt). Charakteryzuje się:
REKLAMA
- trójpłaszczyznowością deformacji
- płaszczyzna czołowa – odchylenie w bok,
- płaszczyzna strzałkowa – wypłaszczenie/lordotyzacja dolnej części kifozy piersiowej i/lub wypłaszczenie/zniesienie lordozy lędźwiowej,
- płaszczyzna poprzeczna – rotacja osiowa (torsja) kręgów manifestująca się garbem żebrowym w odcinku piersiowym oraz lędźwiowym wałem mięśniowym;
- powstawaniem w wieku rozwojowym;
- tendencją do progresji w okresie wzrastania kręgosłupa (szczególnie u płci żeńskiej);
- kątem Cobba mierzonym na radiogramie w projekcji przednio-tylnej wynoszącym co najmniej 10° [1, 2] (zdj. 1).
idiopatyczną (materiał pochodzi z bazy Centrum Postawy
Ciała w Olsztynie)
Celem tej pracy jest przedstawienie uzasadnienia dla prowadzenia badań przesiewowych mających pomóc we wczesnym wykryciu skoliozy idiopatycznej.
Konsekwencje późnego wykrycia skoliozy idiopatycznej
W przypadku późnego wykrycia SI, a co za tym idzie – późnego włączenia leczenia skolioza może powodować szereg istotnych konsekwencji. Można do nich zaliczyć:
- pogorszenie estetyki ciała,
- częstsze występowanie bólów grzbietu,
- zmniejszenie wydolności fizycznej i tolerancji wysiłkowej,
- poczucie niepełnosprawności [3, 4, 5].
W sytuacji gdy wielkość skoliozy u dziecka rosnącego przekroczy 25°, należy rozważyć włącz...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
Co zyskasz, kupując prenumeratę?
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
