Złamania w obrębie kończyn górnych są bardzo częste, szczególnie w okresie późnojesiennym, zimowym i wczesnowiosennym. Związane jest to m.in. z wykorzystywaniem odruchu obronnego, w którym kończyny górne pełnią funkcję amortyzatora i osłony przed możliwymi cięższymi urazami.
Autor: Agnieszka Książek-Czekaj
Absolwentka UJK w Kiecach i AWF w Warszawie. studiowała fizjoterapię, w 2015 uzyskała tytuł specjalisty. Ukończyła liczne szkolenia z zakresu fizjoterapii, uczestniczka licznych konferencji i autorka licznych publikacji. Od 2006 roku pracuje z pacjentami dorosłymi oraz dziećmi. W zakresie jej zainteresowań znajduje się ortopedia, wady postawy oraz dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych.
Problem odpowiedniego dokumentowania stanu pacjenta, obiektywizacji, monitorowania i kwantyfikacji prowadzonej terapii, jej postępów lub ich braku stanowił od zawsze poważne wyzwanie dla fizjoterapeutów.
Złamania obojczyka stanowią ok. 2–5% wszystkich złamań oraz ok. 40–60% wszystkich złamań w okolicy obręczy barkowej. Większość obrażeń obojczyka występuje na skutek bezpośredniego urazu okolicy barku.
Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są grupą nowotworów rozwijających się w tkankach mózgowia i rdzenia kręgowego. Jedną z podgrup w obrębie omawianych nowotworów są glejaki, czyli nowotwory wywodzące się z komórek glejowych (pełniących funkcje podporowe, odżywcze oraz naprawcze dla neuronów).
Trzeszczki (ossa sesamoidea) to przeważnie owalne/okrągłe małe kostki występujące w kończynach górnych i dolnych. Powstają na podłożu chrząstki szklistej. Najczęściej wbudowane są w ścianę torebki stawowej bądź też w końcowe odcinki ścięgna lub mięśnia albo w obie struktury jednocześnie.
Leczenie bólu i urazów tkanek miękkich we współczesnej medycynie niesie ze sobą wiele wyzwań. Dostęp do różnorodnie działających substancji oraz odmienne drogi podania leku zwiększają skuteczność terapii, dostosowują ją do natężenia i rodzaju bólu, wieku chorego i schorzeń współistniejących.
„Sport to zdrowie” – z tym popularnym powiedzeniem zgodzi się z pewnością każdy. Ciało człowieka jest wręcz stworzone do aktywności i ruchu. Niestety, powtarzające się mikrourazy, nieprawidłowo przeprowadzony trening czy niewłaściwa odnowa biologiczna mogą doprowadzić do powstania uszkodzeń w obrębie aparatu ruchu.
W ostatnim czasie w mediach, reklamach preparatów dla sportowców, kremów przeciwzmarszczkowych i wielu innych widać w składzie kolagen. Co to za cudowna cząsteczka, tak wszechstronnie i doskonale działająca na ludzki organizm?
Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych w znaczący sposób wpływa na samodzielne funkcjonowanie chorych, ich aktywność fizyczną, a co za tym idzie – samopoczucie psychiczne. Na rynku pojawiają się coraz nowsze środki farmaceutyczne mające być w założeniu złotym środkiem w leczeniu gonartrozy. Odpowiednio dobrane leczenie może spowolnić proces chorobowy i sprawić, że pacjent będzie dłużej niezależny od osób trzecich.
Sezon zimowy w pełni. Pomimo panującej pandemii i nałożonych na większość społeczeństwa ograniczeń z pewnością niektórzy będą mieli możliwość uczestnictwa w sportach zimowych. Jazda na nartach, jako najpopularniejszy z nich, niesie ze sobą nie tylko wiele przyjemności, ale też niestety ryzyko kontuzji. Jedną z nich jest tzw. kciuk narciarza (ang. skier's thumb), a dokładnie – uszkodzenie łokciowego więzadła pobocznego stawu śródręczno-paliczkowego kciuka.
Zapalenie ścięgien to stan zapalny toczący się w obrębie włókien ścięgnistych, które budują ścięgno. Objawami tego stanu są najczęściej dolegliwości bólowe i wrażliwość na dotyk w obrębie struktur otaczających staw. Obecnie tę grupę schorzeń określa się terminem „tendinopatie”.
Choroba zwyrodnieniowa to schorzenie, o którym napisano wiele publikacji. Czym jest osteoarthritis? Zaliczane jest do chorób reumatologicznych, których przyczyną jest trudny do zdefiniowania proces zapalny aktywujący szereg procesów biochemicznych prowadzących do kaskady procesów degeneracyjnych w chrząstce stawowej.