Okres pandemii zdecydowanie przybliżył zwolenników dwóch kółek do tej formy spędzania wolnego czasu – czy to w terenie, czy w równie modnej odsłonie pracy na trenażerze domowym. W związku z tym zjawiskiem coraz większa grupa osób pojawiająca się na fizjoterapii to właśnie kolarze. Z pozoru nie jest to dyscyplina kontuzjogenna. Specyficzna postawa jednak zostawia swoje znamię w postaci problemów z karkiem, nadgarstkami, problemy z kolanami, pachwinami czy pośladkami, a także charakterystyczną dla tego sportu neuralgią nerwu sromowego.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Ścięgno Achillesa jest najmocniejszym, najdłuższym, ale też najczęściej zrywanym ścięgnem w obrębie kończyny dolnej. Uraz ten może być leczony zarówno zachowawczo, jak i operacyjnie. Zabieg operacyjny zszycia ścięgna Achillesa to dopiero początek długiej drogi powrotu do sprawności. Niezależnie od wybranej metody leczenia protokół rehabilitacji jest integralnym aspektem przywracania funkcji uszkodzonego ścięgna.
Zespół bólowy barku jest częstym zjawiskiem w społeczeństwie, przede wszystkim u pacjentów w wieku podeszłym oraz u osób wykonujących pracę fizyczną. Poza bólem chory zgłasza znaczne ograniczenie ruchomości w zakresie odwodzenia oraz rotacji wewnętrznej i zewnętrznej stawu ramienno-łopatkowego. Jedną z przyczyn tych dolegliwości może być entezopatia guzka większego kości ramiennej.
Każdego dnia nasze dłonie wykonują dla nas olbrzymią pracę, bez której bardzo ciężko byłoby nam funkcjonować. Dlatego tak ważne jest, aby nie lekceważyć objawów osteofitów. Odpowiednio dobrana fizjoterapia, wsparta farmakologią, przyniesie potrzebną ulgę pacjentowi oraz pomoże w szybszym powrocie do pełnej sprawności ruchowej.
Bieganie stało się jedną z najczęściej uprawianych dyscyplin sportowych zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów. Spopularyzowanie tej aktywności fizycznej bezpośrednio przekłada się na wysoki współczynnik kontuzji w społeczeństwie. Statystycznie najczęściej dotyczą one poszczególnych partii kończyn dolnych, nieco rzadziej miednicy i pleców, ponieważ to właśnie te elementy są najbardziej obciążane podczas biegu. U zawodowych lekkoatletów jednym z bardziej newralgicznych punktów ludzkiego ciała narażonych na urazy przeciążeniowe jest podudzie.
Endometrioza (EM, gruczolistość zewnętrzna) jest jednym z najczęstszych schorzeń ginekologicznych w wieku rozrodczym, estrogenozależnym, powodujących ból menstruacyjny i miednicowy. Endometrioza (EM) jest zaburzeniem charakteryzującym się ektopową obecnością i wzrostem funkcjonalnej tkanki endometrium, gruczołów i zrębu poza macicą [1, 2, 3, 4]. Przyjmuje się, że od 5 do 15% kobiet w wieku rozrodczym oraz 30–50% kobiet (wg różnych źródeł) ze stwierdzoną niepłodnością choruje na endometriozę. Podaje się, że na endometriozę choruje ok. 80% kobiet z bolesnym miesiączkowaniem. Choroba ulega regresji po menopauzie, a okres aktywny przypada na pokwitanie [3, 4, 5, 6, 7, 8, 9].
Staw biodrowy ze względu na swoją funkcję lokomocyjną i podporową odgrywa istotną rolę w codziennym życiu. Jakiekolwiek zaburzenia w jego obrębie potrafią bardzo ograniczyć możliwości chorego. W przypadku urazów rzutujących na prawidłowe funkcjonowanie stawu ważne jest wczesne rozpoczęcie fizjoterapii w celu wykluczenia jego zaburzeń. Programując rehabilitację, należy uwzględnić indywidualny stan pacjenta, a postępowanie dobrać do jego możliwości funkcjonalnych.
Zespół mięśnia gruszkowatego to coraz częściej spotykana dolegliwość układu ruchu, nazywa popularnie rwą gruszkowatą. Co ciekawe, występuje ona zarówno u osób ćwiczących i aktywnych fizycznie, jak również tych, którzy prowadzą mało sportowy tryb życia i mają głównie pracę siedzącą. Objawy przypominają rwę kulszową i tak też bywają diagnozowane. Charakterystyczne są tu bóle odcinka lędźwiowego, okolicy pośladka i promieniowanie do uda lub całej kończyny. Podane wyżej objawy wynikają z uciśnięcia lub podrażnienia nerwu kulszowego, są natomiast wynikiem nadmiernych napięć w obszarze mięśnia gruszkowatego, a nie jak w przypadku dysk-pochodnych bóli przez krążek międzykręgowy. Ze względu na swoją niespecyficzność diagnostyka może przysporzyć wiele trudności zarówno ortopedom, jak i fizjoterapeutom.
Różnego rodzaju choroby występują zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. W wielu przypadkach zaburzają w dużym stopniu prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Szczególnie schorzenia neurologiczne są często przyczyną wielu patologii zdrowotnych. Wcześnie zdiagnozowane i odpowiednio leczone przebiegają w sposób kontrolowany. A jak wiadomo, jest to podstawą właściwego funkcjonowania człowieka w codziennym życiu.
Cięcie cesarskie polega na przecięciu powłok brzusznych i mięśnia macicy w celu wydobycia płodu. W 99% przypadków nacięcie macicy wykonuje się poprzecznie w jej dolnym odcinku. Terapia blizny po cesarskim cięciu obejmuje przygotowanie okolicznych tkanek i usunięcie obrzęku, który jest nagromadzony wokół rany, a także mobilizację zarówno samej blizny, jak i powłok brzusznych.