Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS, ang. osteoarthritis – OA) jest obecnie powszechnie uznawana za schorzenie całego stawu, w którym dochodzi do degeneracji i utraty chrząstki stawowej, łagodnego zapalenia błony maziowej oraz sklerotyzacji podchrzęstnej warstwy kości. Prace nad patogenezą ChZS potwierdziły jej zapalne podłoże oraz doprowadziły do wzrostu zainteresowania wczesnymi etapami jej rozwoju (wczesna ChZS – WChZS, ang. early osteoarthritis – EOA). Wydaje się, że podobnie jak w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) szybkie włączenie leczenia w tym wczesnym okresie choroby (tzw. okno możliwości, ang. window of opportunity) będzie miało podstawowe znaczenie w hamowaniu progresji zmian zwyrodnieniowych w kolejnych latach [1].
Dział: Protokoły fizjoterapeutyczne
Jednym z najbardziej narażonych na urazy obszarów ciała jest stożek rotatorów zwany również pierścieniem rotatorów. Jego uszkodzenie wpływa na wyłączenie z ruchu całego ramienia, a także bolesność stawu barkowego.
Kwestie dotyczące sposobu, w jaki starzeje się mózg, tego, jak starzenie się wpływa na funkcje poznawcze i dlaczego u pewnych osób pojawiają się zmiany patologiczne, które przeradzają się w otępienie, cieszą się przez ostatnie 20 lat wielkim zainteresowaniem badaczy, poszerzając rozumienie normalnego poznawczego starzenia się i jego związku z chorobami poznawczymi [12].
Wydaje się, że problem nietrzymania moczu to domena osób starszych i dolegliwość naturalnie pojawiająca się z wiekiem. Nic bardziej mylnego! Choć najczęściej dotyka kobiet po menopauzie, to jednak w gabinetach specjalistów zjawiają się też dużo młodsze panie np. po porodzie, ale też sportowcy czy osoby po przebytych zabiegach w okolicy jamy brzusznej. Fizjoterapia uroginekologiczna to terapia, która pozwala walczyć ze źródłem problemu – dysfunkcjami w obrębie mięśni dna miednicy i narządów miednicy mniejszej. Dzięki niej z powodzeniem możemy leczyć dolegliwość nietrzymania moczu, związaną z problemem obniżenia ścian pochwy i macicy ale także niwelować stany bólowe i napięciowe w obrębie miednicy (np. bolesne miesiączki).
Nierzadko możemy spotkać się ze stwierdzeniem, że regularne uprawianie sportu stanowi formę działania profilaktycznego: może pomóc uchronić nas przed różnymi schorzeniami. Aktywnie trenując, pragniemy jak najlepiej zadbać o swoje zdrowie i samopoczucie. Jednak nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że czasem to właśnie uprawianie sportu bywa przyczyną różnych dolegliwości. Tak może się stać na przykład w przypadku rozwoju ChZS. Co kryje się pod tym tajemniczo brzmiącym skrótem? I czy faktycznie jako sportowcy mamy się czego obawiać?
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rozpoznaje szeroko pojęte zjawisko bólu jako subiektywne odczucie i sugeruje specjalistom medycznym zmianę w podejściu do rozpoznania i leczenia tego zjawiska z perspektywy tylko biomedycznej na biopsychospołeczny model podejścia do zdrowia [1].
Aktywność fizyczna jest niezbędnym elementem profilaktyki zdrowia. Dzięki regularnym ćwiczeniom możliwe jest utrzymanie właściwej kondycji organizmu. Istnieje wiele badań potwierdzających znaczenie różnych rodzajów ćwiczeń dla utrzymania i poprawy siły mięśni [1–4]. Polskie Forum Profilaktyki (2008) oraz Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zalecają starszym osobom kompleksowe programy ćwiczeń oraz podkreślają znaczenie ćwiczeń poprawiających stan mięśni dla profilaktyki zdrowia, w tym profilaktyki sarkopenii.
Skolioza to ogólna nazwa obejmująca grupę schorzeń polegających na zmianie kształtu i ustawienia kręgosłupa [6]. Scoliosis Research Society definiuje skoliozę jako wygięcie kręgosłupa, którego kąt mierzony sposobem Cobba na radiogramie wynosi co najmniej 10° [13, 19, 20]. Potocznie nazywana bocznym skrzywieniem kręgosłupa, jest w rzeczywistości deformacją trójwymiarową [1, 4, 17].
Choroba zwyrodnieniowa stawów należy do częstych schorzeń występujących wśród osób dorosłych i w starszym wieku. Jest to złożony i skomplikowany, powolny proces prowadzący do dysproporcji pomiędzy tworzeniem a degeneracją chrząstki stawowej [1]. Klinicznie chorobę zwyrodnieniową stawów określa ból stawu pojawiający się przy ruchach, ograniczenie zakresu ruchów w zajętym stawie oraz postępująca dysfunkcja powodująca osłabienie kończyny i trudności lokomocyjne [2, 3].
Kręgosłup tworzy silną podstawę dla ciała człowieka. Zaburzenie jego fizjologicznych krzywizn daje wadę pos- tawy. W dzisiejszych czasach wady postawy są zaliczane do chorób cywilizacyjnych. Powodują dolegliwości bólowe oraz dyskomfort. Największą grupę wad postawy stanowią wady nabyte. Jedną z nich mogą być plecy okrągło-wklęsłe.
Zespół de Quervaina jest drugim najczęściej występującym schorzeniem w obrębie kończyny górnej obok zespołu cieśni nadgarstka. Określany jest jako zapalenie pochewek ścięgnistych mięśni pierwszego przedziału prostowników, który zawiera ścięgna mięśnia odwodziciela długiego i prostownika krótkiego kciuka.
Różnego rodzaju schorzenia związane z którymkolwiek odcinkiem kręgosłupa zdarzają się bardzo często. Odcinek szyjny jest szczególnie narażony na rozmaite dysfunkcje. Osłabienie mięśni może w perspektywie czasu zaburzyć prawidłowe funkcjonowanie oraz wykonywanie podstawowych czynności codziennych. W tym przypadku skuteczne jest zastosowanie rehabilitacji. Postępowanie fizjoterapeutyczne ma na celu odbudowanie utraconej siły oraz wytrzymałości mięśniowej, która z czasem pozwoli wykonywać szereg ruchów bez jakiegokolwiek problemu.