Dział: Protokoły fizjoterapeutyczne

Zespoły bólowe w zakresie narządu ruchu są coraz częściej obserwowane w społeczeństwie, nie tylko w grupie pacjentów starszych, ale również u młodzieży i młodych dorosłych. Poza typowymi dolegliwościami, jakimi są ból oraz ograniczenie ruchomości w zakresie objętego patologią narządu, pojawiają się inne symptomy chorobowe, które utrudniają codzienne funkcjonowanie, są trudniejsze do kontrolowania oraz leczenia. Należą do nich m.in. nudności, zawroty głowy, zaburzenia: widzenia, słuchu oraz równowagi. Objawy te mogą występować w przebiegu zespołu szyjno-głowowego, tzw. szyi smartfonowej.

Zakłada się, że rozpoznanie skoliozy idiopatycznej (SI) powinno mieć miejsce podczas badań rozwoju fizycznego i postawy ciała dzieci w trakcie bilansów zdrowia. Brak wystandaryzowanych zasad prowadzenia badań mających na celu wczesne wykrycie SI powoduje stosowanie w ich trakcie nieswoistych dla SI narzędzi i technik diagnostycznych. Wychodząc naprzeciw potrzebom standaryzacji badania mającego na celu wczesne wykrywanie SI, Komitet Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk powołał Zespół Zadaniowy ds. diagnostyki oraz leczenia zachowawczego skoliozy idiopatycznej i powierzył mu zadanie opracowania rekomendacji w zakresie standardów prowadzenia badań przesiewowych.

IBS jest chorobą o wieloczynnikowej etiologii, której głównym mechanizmem patogenetycznym jest rozregulowanie osi jelita–mózg. Objawy obejmują głównie zaburzenia przewodu pokarmowego wynikające z dysbiozy mikrobioty jelitowej oraz nadwrażliwości trzewnej. Jednak pacjenci zgłaszają również objawy pozajelitowe i często spełniają kryteria diagnostyczne dla innych zaburzeń czynnościowych. Często występują u tych pacjentów problemy emocjonalne, depresja oraz lęki. W odniesieniu do złożonej etiologii i cech klinicznych IBS należy zastosować podejście holistyczne zarówno na etapie diagnostycznym, jak i na etapie leczenia.

Choroby zwyrodnieniowe należą do jednych z najczęstszych dolegliwości układu ruchu. Dochodzi do nich na skutek zaburzonej gry stawowej, a także pogorszenia się jakości i zmniejszenia ilości chrząstki stawowej, której docelową funkcją jest ochrona i amortyzowanie powierzchni stawowych. W przebiegu tej choroby na skutek destabilizacji procesów degradacji i tworzenia się chrząstki rozwija się proces zajęcia struktur okołostawowych, takich jak więzadła, ścięgna, mięśnie. W efekcie występują ograniczenia ruchomości w stawie, dolegliwości bólowe, nierzadko z wtórnymi zmianami zapalnymi (zmiany wysiękowe) o różnym nasileniu [1, 4].

Przepuklina kręgosłupa to poważny stan, który wiąże się z ostrymi lub przewlekłymi dolegliwościami bólowymi. Może prowadzić do ograniczenia ruchomości oraz problemów neurologicznych. Fizjoterapia pacjentów z przepukliną powinna być przeprowadzona w sposób ostrożny i dokładny, aby nie wywołać niepożądanych skutków terapii.

W leczeniu stanów zapalnych zatok kluczowe jest utrzymanie drożności ich ujść. Zalegająca w zatokach wydzielina stwarza korzystne warunki do namnażania bakterii. Proces zapalny powstały w obrębie błony śluzowej jam nosa i zatok przynosowych manifestuje się m.in. bólem, katarem czy upośledzeniem bądź utratą węchu. W łagodzeniu objawów mogą pomóc odpowiednio dobrane zabiegi fizykoterapeutyczne i terapia manualna.

Różnorodne schorzenia kręgosłupa stanowią poważny problem dla wielu ludzi w dzisiejszych czasach. W dużej mierze w perspektywie czasu przyczyniają się do pogorszenia jakości życia. Wpływają negatywnie nie tylko na pracę zawodową, ale również na wykonywanie różnorodnych czynności w czasie wolnym od pracy. Żadnego urazu lub schorzenia w obrębie kręgosłupa nie wolno bagatelizować, ponieważ może to doprowadzić do wielu nieprzewidzianych powikłań, a w ostateczności również do kalectwa. W przypadku wystąpienia guzków Schmorla czas odgrywa ważną rolę. Nie wolno pod żadnym pozorem lekceważyć nawet najmniejszych objawów tego schorzenia. Należy jak najszybciej wprowadzić specjalistyczną terapię usprawniającą, mającą na celu działanie nie tylko przeciwbólowe, ale również poprawiające ruchomość kręgosłupa.

Ćwiczenia oddechowe ze szczególnym uwzględnieniem angażowania toru przeponowego są niezbędnym elementem rehabilitacji osób chorych na COVID-19. Rolą fizjoterapii oddechowej jest polepszenie wentylacji płuc oraz ewakuacja zalegającej wydzieliny. Ćwiczenia kładące nacisk na angażowanie toru przeponowego mają za zadanie nauczyć pacjenta najbardziej efektywnego sposobu oddychania i zmniejszyć ryzyko występowania atrofii przepony oraz szeregu konsekwencji z tym związanych.