Kategoria: Artykuły z czasopisma

Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są grupą nowotworów rozwijających się w tkankach mózgowia i rdzenia kręgowego. Jedną z podgrup w obrębie omawianych nowotworów są glejaki, czyli nowotwory wywodzące się z komórek glejowych (pełniących funkcje podporowe, odżywcze oraz naprawcze dla neuronów).

Techniki mobilisation with movement są połączeniem wykonywanych jednocześnie przez terapeutę i pacjenta ślizgów z ruchami fizjologicznymi w leczonym stawie. Mogą służyć jako osobne narzędzie lecznicze lub współgrać w procesie leczenia pacjenta z innymi technikami manualnymi, np. mobilizacjami trakcyjnymi wg Kaltenborna, terapią metodą McKenziego czy leczeniem metodą torowania nerwowo-mięśniowego.

Problemy stawu kolanowego dotyczą szerokiego spektrum pacjentów. Może to być starsza osoba po operacji wszczepienia endoprotezy, zawodowy sportowiec z przewlekłym stanem zapalnym ścięgna rzepki czy dziecko z bólami przeciążeniowymi. Zagadnienia terapeutyczne rozszerzają się również dzięki rozwojowi technik operacyjnych. 

Skolioza definiowana jako boczne skrzywienie kręgosłupa to jednak trójpłaszczyznowa deformacja przekraczająca 10° kąta Cobba mierzona w płaszczyźnie czołowej na zdjęciu rentgenowskim (RTG). Traktowanie skoliozy jako skrzywienia jednopłaszczyznowego w terapii zamiast wielopłaszczyznowego odchylenia osi anatomicznej do osi mechanicznej kręgosłupa wywołuje wiele błędów fizjoterapeutycznych oraz brak efektu podjętej terapii.

Trening medyczny jest zestawem ćwiczeń stworzonych na podstawie dokładnych badań funkcjonalnych i manualnych. Podczas wywiadu i testów (wybieranych na podstawie hipotezy po zebraniu wywiadu) zbierane są ogromne ilości informacji, co powoduje, iż uwadze terapeuty mogą umknąć dość istotne szczegóły. 

W warstwie filozoficznej i metodologicznej osteopatia jest jedną z gałęzi medycyny naturalnej [1]. Odwołuje się do holistycznej, psychosomatycznej koncepcji ciała z jego własnościami autoregulacyjnymi, których deficyt jest w tej koncepcji podstawowym źródłem powstawania choroby. Fundator osteopatii, A.T. Still, zakładał u jej zarania, że osteopatia będzie odgrywała rolę trzeciej – alternatywnej – drogi w opiece zdrowotnej, poza farmakologią i chirurgią [2]. 

Obszar kręgosłupa lędźwiowego, miednicy i biodra trzeba traktować jako funkcjonalną całość. Badanie i terapia tego regionu mogą być wyzwaniem terapeutycznym. Fizjoterapeuta powinien odpowiedzieć sobie na kilka pytań, np.: Które struktury wywołują objawy? Jakie wzorce kliniczne mogą wskazywać na problem stawu biodrowego? Czy zauważa w wywiadzie czynniki mogące sprzyjać wystąpieniu patologii tego stawu?