Urazy czaszkowo-mózgowe skutkują m.in. zmianami wtórnymi w napięciu mięśniowym. Mogą powodować także skrócenie włókien i ścięgien mięśniowych. W takich przypadkach efekty przynosi terapia z użyciem ciepłych zabiegów i pozycji redresujących.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Wystąpienie algodystrofii jest nowym elementem w przebiegu procesu regeneracji tkanek po urazie lub operacji, kiedy zamiast stopniowej poprawy dochodzi do pogorszenia. Najczęściej jest następstwem złamania nasad dalszych kości przedramienia, a zwłaszcza kości promieniowej w miejscu typowym dalszego końca kości promieniowej [1, 2].
Dystrofia mięśniowa postępująca jest chorobą genetyczną powodującą zanik mięśni z przyczyn niedoboru dystrofiny. Zadaniem dystrofiny jest stabilizacja komórki mięśniowej w czasie skurczu i rozkurczu mięśni. Odpowiada ona również za utrzymanie właściwej homeostazy wapnia w tkance mięśniowej.
Dotyk umożliwia badanie i rozpoznawanie wielu struktur ciała. Można w ten sposób ocenić ich rozmiar, kształt, twardość oraz położenie. Jest to podstawowe narzędzie w dziedzinie anatomii palpacyjnej, która – z racji swojej specyfiki – jest nierozerwalnie związana z praktyką.
Układ ruchu człowieka to złożony łańcuch kinematyczny, którego poszczególne segmenty wpływają na siebie wzajemnie. Zmiany położenia lub funkcji w obrębie kręgosłupa, miednicy bądź kończyn dolnych wywołują wzajemne reakcje. Umiejętność trafnego rozpoznania powiązań i dobór postępowania terapeutycznego jest podstawą funkcjonalnej fizjoterapii.
Kobiety spodziewające się dziecka często zapominają o konieczności dbania o kondycję fizyczną. Lekarze i fizjoterapeuci powinni zatem kształtować w przyszłych mamach nawyki wpływające na prawidłowy przebieg ciąży.
Terminu „trening medyczny” używa się w odniesieniu do ćwiczeń mających na celu zmianę wzorców ruchowych pacjenta, tak aby prawidłowo obciążał kręgosłup. Zmiana warunków mechanicznych daje organizmowi możliwość regeneracji i przebudowy uszkodzonych struktur.
Wartościowym uzupełnieniem wiedzy na temat budowy ludzkiego ciała jest umiejętność badania go za pośrednictwem dotyku.
Zespół bolesnego barku to często występująca dolegliwość. Rehabilitacja jest jednym z kluczowych elementów leczenia – zarówno w przypadku rezygnacji z metod chirurgicznych, jak w postępowaniu pooperacyjnym.
Złamania w obrębie kończyn górnych są bardzo częste, szczególnie w okresie późnojesiennym, zimowym i wczesnowiosennym. Związane jest to m.in. z wykorzystywaniem odruchu obronnego, w którym kończyny górne pełnią funkcję amortyzatora i osłony przed możliwymi cięższymi urazami.
Badanie to istotny element rozpoczynający proces usprawniania pacjenta. Szczegółowa ocena kliniczna problemu umożliwia rozpoznanie wszystkich jego aspektów. Proces badania prowadzony etapami wymaga zarówno planowania działań terapeutycznych, jak i analizy otrzymanych wyników.