Temat miesiąca trzydziestego ósmego wydania „Praktycznej Fizjoterapii i Rehabilitacji” brzmi „Koncepcja Maitland. Część 3. Terapia”. Tekst to kontynuacja tematu z ostatnich numerów, dlatego zachęcamy do zapoznania się z poprzednimi artykułami.
W niniejszym wydaniu poruszamy m.in. następujące zagadnienia:
Polecamy Państwu tekst, w którym opisujemy wady postawy u dzieci i młodzieży oraz wykorzystanie funkcjonalnych zależności w terapii. Układ ruchu człowieka to złożony łańcuch kinematyczny, a jego elementy wpływają się siebie. By postępowanie fizjoterapeutyczne przyniosło zamierzony efekt, należy rozpoznać istniejące powiązania. Prezentujemy funkcjonalne zależności między kręgosłupem, miednicą a kończynami dolnymi, które można zastosować w terapii wad postawy u dzieci i młodzieży.
Przedstawiamy najwyższe czynniki ryzyka i proponujemy metody, które mogą być pomocne w postępowaniu fizjoterapeutycznym w zespole Sudecka. Leczenie jednostki chorobowej, jaką jest zespół Sudecka, jest trudne i może wiązać się niepowodzeniem, ze względu na jej odporność. Zespół Sudecka jest niebezpieczny, także dlatego, że w swojej ostatniej fazie ma charakter nieodwracalny i prowadzi do kalectwa. Proponuje się wiele terapii w przypadku tego powikłania, lecz wynika to właśnie z trudności leczenia. W artykule przedstawiamy działania, jakich wymaga zespół Sudecka – rehabilitacja z naciskiem na edukację, hartowanie dłoni, taśmy Kinesio Tex.
„Dystrofia mięśniowa postępująca jest chorobą genetyczną powodującą zanik mięśni z przyczyn niedoboru dystrofiny” – pisze ekspert. Niemożliwe jest jej zahamowanie, jednak działania terapeutyczne służą opóźnieniu rozwoju choroby. Aktywność ruchowa oraz zabiegi ortopedyczne zwalniają procesy włóknienia i zaniku mięśni oraz powstawanie przykurczów i deformacji. Konieczna jest jednak ostrożność w stosowaniu treningu mięśniowego w dystrofii mięśniowej, ponieważ niewłaściwie poprowadzony z dużymi obciążeniami może przyspieszyć degenerację włókien mięśniowych.
Ponadto w rubryce „Z praktyki gabinetu” ponownie poruszamy temat, jakim jest palpacja, tym razem w przypadku stawu łokciowego. Palpacja umożliwia ocenę wielu struktur ciała, dlatego warto zapoznać się z tym narzędziem. Przedstawiamy także opis pacjenta po urazie mózgowo-czaszkowym cierpiącego na przykurcz wyprostny w stawie kolanowym. Opisujemy również zastosowanie taśm Kinesio Tex, tym razem u zawodników rugby z krwiakiem mięśniowym oraz prezentujemy ocenę kontroli wyprostu lędźwiowego odcinka kręgosłupa w oparciu o metodę Kinetic Control.
W dziale „Fizykoterapia” omawiamy korzystanie z sauny. Dowiedzą się Państwo m.in., że sauna fińska służy odnowie biologicznej, wspiera leczenie trądziku, stanów pourazowych narządu ruchu czy choroby zwyrodnieniowej stawów. Sauna fińska wykorzystuje fazy przegrzania i chłodzenia, które w określony sposób wpływają na układ oddechowy i krążenia. Z kolei sauna rzymska dobrze sprawdza się w przypadku chorób przewlekłych np. napięciu mięśni grzbietu czy reumatoidalnym zapaleniu stawów. Sauna rzymska to zabieg o temperaturze od 40 do 60° i większej wilgotności niż w przypadku sauny fińskiej. Opisujemy także działanie sauny IRC oraz porównanie wymienionych saun.
