Zabiegami chirurgicznymi nazywa się wszystkie zabiegi na narządach oraz tkankach ciała, które służą poprawie stanu zdrowia bądź są postępowaniem diagnostycznym. Towarzyszy im celowe uszkodzenie niektórych tkanek, które utrudniają dostęp do konkretnej okolicy zabiegowej. W obrębie operowanej okolicy powstają blizny. Po każdym zabiegu chirurgicznym każdego pacjenta czeka odpowiednio dobrana rehabilitacja. Niekiedy można ją rozpocząć dopiero po zagojeniu się rany, dlatego istotne jest, aby proces gojenia nie był niczym zaburzony oraz przebiegał możliwie jak najszybciej. Aby wspomóc rehabilitację, zaleca się stosowanie na każdym z jej etapów suplementów mających na celu przyspieszenie regeneracji tkankowej.
Dział: Otwarty dostęp
Podczas codziennej aktywności ruchowej często dochodzi do różnego rodzaju wypadków. Zwłaszcza kończyny górne ze względu na swoją budowę są podatne na liczne urazy. Do najczęstszych zalicza się m.in. złamania kostne. Dochodzi do nich zazwyczaj podczas urazu bezpośredniego, np. w wyniku wypadku komunikacyjnego lub podczas upadku na wyciągniętą rękę. Ich efektem jest znaczne ograniczenie wykonywania czynności codziennych. Proces leczenia i kompleksowego usprawniania po złamaniach, zwłaszcza w okolicy stawu nadgarstkowego, jest skomplikowany ze względu na zaawansowaną budowę anatomiczną. W tego rodzaju urazach bardzo efektywne jest szybkie wprowadzenie procesu usprawniania. Fizjoterapia powinna być prowadzona przez doświadczony zespół fizjoterapeutów lub rehabilitantów, pod szczególną kontrolą lekarza ortopedy.
Można powiedzieć, że łokieć tenisisty to schorzenie błędów. Tak naprawdę rzadko kiedy dotyczy ono zawodowych tenisistów. Najczęściej cierpią na nie osoby narażone na przeciążenia statyczne: informatycy, pracownicy biurowi oraz szwaczki. Mylne jest też myślenie, że łokieć tenisisty to stan zapalny i najlepiej leczyć go kortykosteroidami.
Leczenie bólu i urazów tkanek miękkich we współczesnej medycynie niesie ze sobą wiele wyzwań. Dostęp do różnorodnie działających substancji oraz odmienne drogi podania leku zwiększają skuteczność terapii, dostosowują ją do natężenia i rodzaju bólu, wieku chorego i schorzeń współistniejących.
W ostatnich dziesięcioleciach wprowadzono wiele niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jako miejscowe preparaty do leczenia ostrych urazów tkanek miękkich, zmian zapalnych i zwyrodnieniowych układu mięśniowo-szkieletowego oraz niektórych zapalnych chorób skóry. Są one łatwe w stosowaniu, zapewniają wysokie lokalne stężenie leku przy niskim wchłanianiu ogólnoustrojowym i minimalnych niepożądanych ogólnoustrojowych skutkach ubocznych. Działania niepożądane wiążą się m.in. z indukcją fotonadwrażliwości. Pacjentom należy zalecać unikanie ekspozycji na światło słoneczne podczas stosowania preparatów wykazujących działanie fotouczulające. Natomiast w sytuacji pojawienia się zmian skórnych należy zalecić testy diagnostyczne umożliwiające rozpoznanie fotoalergenu lub czynnika sprawczego reakcji fototoksycznej, aby zminimalizować ryzyko nawrotu dolegliwości w przyszłości.
Fizjoterapia ambulatoryjna to jedno z podstawowych świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych w celu przywrócenia możliwie w najwyższym stopniu sprawności pacjenta i umożliwienia mu powrotu do życia codziennego. Realizowana ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia jest objęta szeregiem norm i restrykcji proceduralnych.
Do uszkodzenia obwodowego układu nerwowego może dojść z wielu powodów. Może być ono spowodowane chorobą przewlekłą bądź być uszkodzeniem mechanicznym. Może do niego dojść podczas zabiegu ortopedycznego lub operacji. Może też być ono skutkiem źle założonego opatrunku gipsowego bądź źle dostosowanego zaopatrzenia ortopedycznego. Rehabilitacja przy uszkodzeniach nerwów obwodowych jest niezbędna, niezależnie od charakteru uszkodzenia. Ponadto wskazana jest odpowiednia suplementacja, która przyspieszy regenerację uszkodzonych połączeń nerwowych.
Mózgowe porażenie dziecięce jest zaburzeniem dotyczącym rozwoju postawy i ruchu, jakie pojawia się w następstwie uszkodzenia nie w pełni rozwiniętego mózgu. Metoda limbiczno-motoryczna umożliwia rozwój funkcji ruchowych przez wprowadzenie do terapii bodźców stanowiących zainteresowania pacjenta, dzięki czemu zwiększa się jego skupienie uwagi oraz motywacja do osiągnięcia celu. Często pacjent nieświadomie osiąga rozwój ruchowy, ponieważ jest tak skupiony na ulubionym przedmiocie bądź ulubionej czynności.
Wiele czynników może negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka. Pierwsze z nich mogą się pojawić już w okresie przedkoncepcyjnym (np. styl życia przyszłych rodziców, ich nawyki żywieniowe itp.). Nawet przy założeniu, że uda się je wszystkie lub prawie wszystkie wyeliminować, wciąż nie ma stuprocentowej pewności, że dziecko będzie zdrowe i będzie się wzorcowo rozwijać. Niniejszy artykuł ma na celu ocenę wpływu urodzeniowej masy ciała i sposobu rozwiązania ciąży na prawidłowy rozwój motoryczny niemowlęcia.
Znalezienie najlepszego, a przede wszystkim skutecznego sposobu wzmacniania siły i wytrzymałości mięśni uda stanowi ogromne wyzwanie dla wielu fizjoterapeutów, rehabilitantów oraz trenerów personalnych. Stąd też ogromne zainteresowanie i związane z tym nadzieje we wprowadzeniu nowoczesnego sprzętu stosowanego w specjalistycznej fizjoterapii. W niniejszym artykule przedstawiono połączenie różnego rodzaju ćwiczeń o charakterze ogólnousprawniającym z zestawem Biodex System 4 Pro. Szczególną uwagę zwrócono na ogromne możliwości płynące z takiego połączenia środków terapeutycznych w racjonalnym, a przede wszystkim bezpiecznym wzmacnianiu siły i wytrzymałości mięśni uda.
Urazy narządu ruchu stanowią bardzo liczną grupę dysfunkcji zaburzających w dużym stopniu prawidłowe funkcjonowanie człowieka w codziennym życiu. Zwiększona aktywność ruchowa oraz intensywny tryb życia, zwłaszcza u sportowców, np. piłkarzy nożnych, ale nie tylko, przyczyniają się w znacznym stopniu do występowania różnorodnych złamań kostnych. Jednym z najpoważniejszych, a zarazem trudnym do leczenia jest złamanie kości podudzia.
Złamania nadgarstka są dość powszechnym urazem, niestety często lekceważonym. W wyniku złamania dochodzi do zaburzenia wykonywania wielu podstawowych czynności. Zbagatelizowanie problemu może przyczyniać się do niesprawności oraz przewlekłych dolegliwości uniemożliwiających pracę, a także normalne życie.