W każdym podmiocie leczniczym, w tym w zakładzie rehabilitacji leczniczej, może występować zatrudnienie typu pracowniczego i niepracowniczego. Rodzaj zatrudnienia zależy od jego podstawy prawnej. W praktyce fizjoterapeuta może wykonywać swój zawód na podstawie stosunku pracy (jego źródłem jest Kodeks pracy z 1974 r.) lub stosunku cywilnoprawnego (jego źródłem jest Kodeks cywilny z 1964 r.).

Uszkodzenia splotu ramiennego w dużej mierze dotyczą wypadków komunikacyjnych (ok. 86%). W 54% przypadków ofiarami są motocykliści, 31% stanowią osoby prowadzące samochód, 9% to piesi, a 6% – rowerzyści. Uraz splotu ramiennego najczęściej dotyka mężczyzn. Stanowią oni grupę ok. 91% poszkodowanych między 20. a 25. rokiem życia.

Reaktywne zapalenie stawów należy do grupy seronegatywnych spondyloartropatii (SpA). Według klasyfikacji reaktywne zapalenie stawów zajmuje piątą pozycję zaraz po zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa (ZZSK), łuszczycowym zapaleniu stawów (ŁZS), zapaleniu kostno-stawowym, zapaleniu stawów towarzyszącym różnym formom trądziku na skórze. Do grupy tej należą także: zapalenia stawów towarzyszące enteropatiom (choroba Crohna, colitis ulcerosa, bypass jelitowy), niesklasyfikowane zapalenie stawów oraz choroba Whipple’a [3].

Staw kolanowy jest największym i jednocześnie jednym z najbardziej podatnych na kontuzje stawów człowieka. Do urazów w ramach tej struktury zalicza się zerwanie więzadła krzyżowego przedniego. Jednym ze sposobów leczenia takiego uszkodzenia jest rekonstrukcja więzadła. Po zabiegu mogą jednak wystąpić komplikacje, takie jak infekcja, gorączka, opuchlizna i ból, a także zaburzenia czucia powierzchownego. W leczeniu tego ostatniego powikłania pomocna może się okazać klawiterapia.

Jedną z najbardziej znanych wad klatki piersiowej jest klatka piersiowa kurza. Tę wadę anatomiczną można skorygować dzięki odpowiednim ćwiczeniom profilaktycznym i korekcyjnym. Warunkiem powodzenia takich działań jest zdiagnozowanie wady we wczesnym wieku dziecięcym i jak najszybsze rozpoczęcie rehabilitacji.

Ból miesiączkowy jest powszechnym zjawiskiem u kobiet. Dolegliwości te ograniczają kobiety w ich codziennych aktywnościach oraz wiążą się z obniżeniem nastroju [1]. Dyskomfort jest podstawową przyczyną nieobecności w szkole ok. 14% miesiączkujących nastolatek [2]. Wydaje się, że zastosowanie terapii manualnej w przypadku bolesnego miesiączkowania może przynieść pozytywne rezultaty w postaci ograniczenia lub zlikwidowania dolegliwości bólowych, a co za tym idzie – zmniejszenia przyjmowanych ilości leków mających uśmierzyć ból.

Natura obdarzyła człowieka wspaniałymi zmysłami. Dzięki nim może on odbierać świat i swoje w nim istnienie, doświadczać odczuć płynących z otoczenia oraz z wnętrza organizmu. Otrzymuje informacje radosne, estetyczne, a także przykre, sygnalizujące zagrożenie. Podatność człowieka na bodźce zmysłowe została wykorzystana również do celów terapeutycznych.

Podczas wykonywania codziennych czynności organizm ludzki jest nieustannie narażony na rozmaite zagrożenia. Zwiększona aktywność ruchowa w znacznym stopniu przyczynia się do powstawania urazów, które skutecznie utrudniają właściwe funkcjonowanie. Człowiek w całym swoim życiu wykonuje ogromną liczbę niekontrolowanych ruchów przyczyniających się do powstawania mikrourazów przeradzających się na przestrzeni czasu w bardzo groźne kontuzje. Na takie nieprzewidziane sytuacje szczególnie narażony jest narząd ruchu, w skład którego wchodzi staw kolanowy.

Fizjoterapeuta udzielający świadczeń zdrowotnych ma szeroki dostęp do wielu newralgicznych danych pacjentów. Istotą wykonywania zawodu zaufania publicznego jest konieczność respektowania tajemnicy dotyczącej informacji uzyskanych w związku z podejmowanymi interwencjami medycznymi. Przepisy prawa nakładają na fizjoterapeutę szeroki obowiązek zachowania dyskrecji, a także dopuszczają wyjątki w zakresie respektowania tajemnicy zawodowej.

Obecnie fizjoterapia kobiet w ciąży oraz w połogu jest osobną dziedziną rehabilitacji. Ma na celu profilaktykę, diagnozowanie oraz eliminowanie powikłań, a także dolegliwości, jakie powstały w okresie ciąży, porodu, połogu oraz później.