Zapobieganie upadkom u ludzi starszych stanowi wyzwanie dla współczesnej medycyny i fizjoterapii. Upadki są jedną z głównych przyczyn obniżenia jakości życia  i mogą prowadzić do inwalidztwa, a nawet śmierci osób w podeszłym wieku. Należy podkreślić, że upadki są przyczyną aż 90–100% złamań kończyn [1].

Objawy występujące przy zespole mięśnia gruszkowatego są wynikiem bezpośredniego kontaktu mięśnia z nerwem kulszowym, który biegnie przez brzusiec mięśniowy. Mogą przypominać rwę kulszową, czyli schorzenie z grupy chorób korzeniowych pochodzenia kręgosłupowego. Zespół mięśnia gruszkowatego rozwija się jednak wskutek innych mechanizmów.

Zakażenie COVID-19 to w ostatnim czasie najistotniejsze wyzwanie dla medycyny na całym świecie. Każdego dnia wielu ludzi, nie tylko naukowców, obserwuje stan pacjentów, liczbę nowych zachorowań, zgonów, a także ozdrowień. Z dnia na dzień coraz więcej wiadomo o samej chorobie, sposobie jej przenoszenia, jej przebiegu, objawach, zmianach, jakie wywołuje w organizmie człowieka, i przede wszystkim o możliwościach leczenia. Z punktu widzenia fizjoterapii grupą docelową dla podejmowanych działań fizjoterapeutycznych będzie właśnie grupa ozdrowieńców, których stan zdrowia po przebyciu zakażenia i w wyniku tej infekcji może być zdecydowanie różny klinicznie. Oczywiste jest, że z upływem czasu pojawi się więcej pacjentów, którzy wyzdrowieli po przebytym zakażeniu COVID-19. Samo wyzdrowienie z zakażenia w wielu przypadkach nie będzie zakończeniem procesu leczenia i starań o odzyskanie pełnego zdrowia. Wiadomo już, że u pacjentów, którzy przeszli zakażenie COVID-19, w wyniku przebytej choroby może się pojawić szereg zmian/objawów, które utrudnią codzienne funkcjonowanie, m.in. gorsza kondycja/funkcjonowanie płuc, serca i wątroby, różnego stopnia problemy z oddychaniem, długotrwałe uczucie zmęczenia po przebytej infekcji. Badania pacjentów po przebytej chorobie wykazały, że pogorszenie wydolności organizmu dotyczyło zarówno tych, którzy mieli mało nasilone objawy i przechodzili zakażenie w łagodny sposób, jak i pacjentów z bardziej nasilonymi symptomami infekcji, z ciężkim i bardzo ciężkim przebiegiem choroby. U dużej liczby ozdrowieńców zauważono/zdiagnozowano również – m.in. w wyniku badań obrazowych przy użyciu tomografu komputerowego (TK) i rezonansu magnetycznego (MRI) – uszkodzenia płuc o różnym nasileniu. Z dostępnych danych wynika, że 6% wszystkich zakażonych pacjentów i 71% w grupie pacjentów z ciężką postacią COVID-19 wymaga sztucznej wentylacji płuc (IVL). Długotrwała wentylacja płuc i znieczulenie u pacjentów z COVID-19 skutkuje wysokim ryzykiem rozwoju dysfunkcji przepony wywołanej sztuczną wentylacją, której objawami są:  zanik włókien przepony,  przebudowa włókien mięśniowych, zwłaszcza przy długotrwałej wentylacji mechanicznej,  zmniejszona kurczliwość i osłabienie. 1. 2.0 Super Indukcyjna Stymulacja W związku z coraz liczniejszymi ozdrowieniami, a jednocześnie z występowaniem w grupie ozdrowieńców istotnej liczby pacjentów wymagających profesjonalnego postępowania fizjoterapeutycznego wydaje się zasadne podjęcie działań mających na celu jak najskuteczniejszą, a jednocześnie masową, łatwo dostępną rehabilitację oddechową i ogólnokondycyjną dla pacjentów po przebytym zakażeniu COVID-19, aby możliwie jak najszybciej przywrócić i zdecydowanie poprawić jakość funkcjonowania, szczególnie mając na uwadze to, że wyżej wymienione objawy poinfekcyjne pacjenci mogą odczuwać w sposób długotrwały.Kompleksowe programy rehabilitacyjne powinny obejmować metody, które pomogą przywrócić prawidłową pracę/ kurczliwość przepony oraz mięśni międzyżebrowych, poprawić upośledzoną wentylację płuc, hemodynamikę, wymianę gazową w niewydolności oddechowej oraz poprawić jakość życia pacjentów.Jedno z najnowszych przyjętych rozwiązań w fizjoterapii oferuje, na bazie fizykoterapii, skuteczną poprawę oddychania, wykorzystując do tego pole elektromagnetyczne wysokiej intensywności, o określonych parametrach zabiegowych, modulacji amplitudy oraz częstotliwości w połączeniu i współdziałaniu z innymi dostępnymi procedurami fizjoterapeutycznymi, np. kinezyterapią. 2. Zabieg BTL SIS |Terapia polem elektromagnetycznym Pole elektromagnetyczne wysokiej intensywności BTL SIS przede wszystkim wywołuje depolaryzację tkanki nerwowo-mięśniowej. W zależności od częstotliwości i intensywności oraz ich modulacji bodziec ten korzystnie wpływa na redukcję dolegliwości bólowych, przyspieszenie gojenia oraz rozluźnienie lub wzmocnienie mięśni. Również w przypadku schorzeń związanych z układem oddechowym terapia polem elektromagnetycznym wysokiej intensywności wydaje się zasadna i jest z powodzeniem stosowana, ponieważ:  działa rozszerzająco na naczynia krwionośne,  poprawia hipokoagulację,  rozszerza oskrzela,  zmniejsza stany zapalne,  normalizuje autonomiczną regulację oddychania zewnętrznego.  Ponadto zastosowanie tej metody pomaga zmniejszyć obrzęk śródmiąższowy i komórkowy w błonach śluzowych płuc i oskrzeli. BTL SIS posiada wbudowane programy terapeutyczne i procedury, których zastosowanie pozwala na wywołanie rytmicznych skurczów fizjologicznych mięśni – mięśni międzyżebrowych i przepony. Pozwala to na bardziej aktywną rehabilitację oddechową, poprawiając i aktywizując funkcję oddychania u pacjentów z wieloma dysfunkcjami układu oddechowego, powstałymi na różnym tle.Stymulację przepony i mięśni międzyżebrowych można zastosować również w rehabilitacji pacjentów z atrofią mięśni przepony po zakończeniu długotrwałej wentylacji mechanicznej lub/i długotrwałym unieruchomieniu w celu przywrócenia efektywnego procesu oddychania, jak również wzmocnienia mięśni osłabionych wskutek długotrwałego unieruchomienia.Stymulację polem elektromagnetycznym wysokiej intensywności BTL SIS należy wykonywać w połączeniu z fizjoterapią jako kompleksowy program fizjoterapii oddechowej obejmujący:  mobilizację kręgosłupa piersiowego oraz szyjnego,  stymulację przepony,  rozluźnienie pomocniczych mięśni oddechowych,  stymulację wszelkich innych mięśni osłabionych z powodu przedłużającej się bezczynności. Kluczowym celem rehabilitacji oddechowej jest: regresja szczątkowych ognisk zapalnych, zwapnień w płucach, ognisk niedodmy,  poprawa krążenia krwi i limfy, poprawa trofiki, zmniejszenie nadciśnienia krążenia płucnego,  poprawa drożności i drenażu oskrzeli,  zapobieganie zwłóknieniu – efekt „defibrosowania”, przywrócenie struktury błony śluzowej oskrzeli, obrony immunologicznej, tkanki limfatycznej,  poprawa wentylacji płuc,  wzmocnienie odporności nieswoistej. Na uwagę zasługuje również kilka utylitarnych cech proponowanej terapii. Jest ona: dostępna,  łatwa w stosowaniu,  dająca możliwość masowego prowadzenia, nieinwazyjna, komfortowa dla pacjenta. Według badań stymulacja elektromagnetyczna mięśni oddechowych prowadzi do znacznego wzrostu ciśnienia podczas wydechu, znacznej poprawy funkcji wydechowej, zwiększenia objętości oddechowej w porównaniu z maksymalnymi wynikami wysiłkowymi pacjentów. Metoda ta jest nieinwazyjna i komfortowa dla pacjenta. Jest to jedyne urządzenie na rynku, które wykorzystując bodziec w postaci pola elektromagnetycznego dużej intensywności o określonych parametrach: modulacji częstotliwości oraz intensywności, jest w stanie wspierać kompleksową fizjoterapię oddechową lub stanowić jej główny element dla pacjentów po przebytych infekcjach układu oddechowego, w tym COVID-19, i znacząco przyspieszyć czas regeneracji oraz poprawić jakość funkcjonowania pacjentów.     Piśmiennictwo Žarković D., Repetitive Peripheral Inductive Stimulation in Comprehensive Physiotherapeutic Approach – A Case Study, International Journal of Physiotherapy 2016; 3 (5): 569–574.  Lin V.W., Singh H., Chitkara R.K., Perkash I., Functional Magnetic Stimulation for Restoring Cough in Patients with Tetraplegia, Arch Phys Med Rehabil 1998; 79 (5): 517–522. Lin V.W., Hsiao I.N., Zhu E., Perkash I., Functional Magnetic Stimulation for Conditioning of Expiratory Muscles in Patients with Spinal Cord Injury, Arch Phys Med Rehabil 2001; 82 (2): 162–166. Kaplan M.A., Kazantsev Yu.I., 2006, Ushakov A.A. 2002. PACER, 2020. Kress J.P. i wsp., 2014.

Terapia tlenem hiperbarycznym to metoda wspomagająca leczenie wielu chorób zarówno chirurgicznych, jak i niechirurgicznych. Połączenie klasycznego leczenia z terapią hiperbaryczną ułatwia choremu szybszy powrót do zdrowia oraz aktywności, a także obniża koszty standardowego leczenia.

Określenie przyczyn odczuwania bólu i schorzenia może być utrudnione przy występowaniu potencjalnych, dodatkowych przyczyn/elementów napięcia o naturze psychologicznej i psychospołecznej. Zaplanowanie optymalnej formy terapii może wymagać od fizjoterapeuty rozpoznania i rozpatrzenia współwystępującego stresu niezwiązanego z bólem (ang. non-pain-related) wpływającego na to napięcie i aktualny stan zdrowia pacjenta.

Ból kręgosłupa nie stanowi już domeny osób ciężko pracujących fizycznie. W czasach sedenteryjnego trybu życia dolegliwości bólowe w obrębie odcinka lędźwiowego są popularnym problemem pracowników biurowych i innych osób spędzających znaczną część dnia przy biurku. Jedną z chorób, która dotyka takie osoby jest dyskopatia lędźwiowa. Termin „dyskopatia” stał się niezwykle powszechny, czego dowodem jest rosnąca liczba pacjentów zgłaszających się do gabinetów rehabilitacji z tą przypadłością. Zobacz czym jest dyskopatia lędźwiowa i jak przebiega rehabilitacja z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu.

Terapia głęboką stymulacją kawitacyjną działa na zasadzie połączenia zjawiska stabilnej kawitacji oraz efektu termicznego, a także drgań mechanicznych. Zaawansowana technologia zastosowana w SIRIO sprawia, że wymienione efekty terapeutyczne uzupełniają się, potęgując skuteczność terapeutyczną w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego, poprawiając miejscową przemianę materii oraz przyspieszając usuwanie jej produktów. Umożliwia to szybką i trwałą regenerację tkanek miękkich.

Aktywność ruchowa odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowieka, ale w dużej mierze może się przyczyniać do powstawania różnorodnych urazów, kontuzji lub stanów przeciążeniowych, zwłaszcza narządu ruchu. Staw biodrowy ze względu na swoje umiejscowienie oraz budowę anatomiczną jest bardzo narażony na liczne dysfunkcje zaburzające jego prawidłowe funkcjonowanie. W przeskakującym (strzelającym) biodrze istotną rolę odgrywa odpowiednie, a przede wszystkim szybkie postępowanie lecznicze. Właściwe usprawnianie w dużej mierze niweluje lub całkowicie usuwa objawy schorzenia.

Zespół cieśni kanału nadgarstka (z.c.k.n.) należy do najczęściej występujących neuropatii kończyny górnej. Definiowany jest jako konflikt nerwów z otaczającymi go strukturami anatomicznymi na poziomie stawu nadgarstkowego. Celem niniejszego artykułu była ocena efektów postępowania fizjoterapeutycznego w z.c.k.n. realizowanego według założeń koncepcji terapii znanej pod nazwą BP (Beaty Pruszkowskiej) oraz przydatności kwestionariusza PRWE do tej oceny.

Choroba zwyrodnieniowa stawów to najczęstsza choroba układu ruchu. Nierzadko gabinety fizjoterapeutów odwiedzają pacjenci cierpiący na osteoartrozę, pragnąc poprzez terapię spowolnić lub zahamować rozwój choroby. Jednym z ważnych elementów całego procesu leczenia, zwalczającym chorobę zwyrodnieniową stawów, jest aktywność fizyczna. Niestety, często pacjenci nie potrafią zmotywować się do ruchu ze względu na przyzwyczajenie do siedzącego trybu życia lub zbyt dużą masę ciała. Jak rozwiązać ten problem i pomóc im znaleźć motywację do ćwiczeń? Jak wspierać walkę z otyłością i nadwagą u pacjentów z osteoartrozą?

26 września w warszawskim hotelu Mariott odbędzie się jeden z największych kongresów medycznych w Polsce. REHA Management Congress to prelekcje z najlepszymi profesjonalistami z branży, certyfikowane warsztaty marketingu i strefa wystawiennicza - wszystko czego potrzebujesz, by jeszcze efektywniej działać na rynku.

Kiedy zbliżają się wakacje, wiele osób rozpoczyna wzmożoną aktywność fizyczną, aby popracować nad swoją sylwetką. Letni urlop to także idealny moment na spróbowanie wielu nowych sportów: surfing, wakeboarding, narciarstwo wodne, kajakarstwo… jest w czym wybierać! Niestety często zapominamy, że nasze ciała nie są przystosowane do takiego wysiłku. I to zapominalstwo może być naprawdę przykre w skutkach. Dlaczego?