Problem określany mianem łokcia tenisisty lub golfisty dość jednoznacznie kojarzy się z przypadł­ością dotykającą sportowców. W rzeczywistości jest to schorzenie występujące u wielu innych osób, które niekoniecznie muszą być powiązane z aktywnym trybem życia. Czy innowacyjna terapia TECAR znajduje zastosowanie w leczeniu tej dolegliwości?

Podczas codziennej aktywności ruchowej często dochodzi do różnego rodzaju wypadków. Zwłaszcza kończyny górne ze względu na swoją budowę są podatne na liczne urazy. Do najczęstszych zalicza się m.in. złamania kostne. Dochodzi do nich zazwyczaj podczas urazu bezpośredniego, np. w wyniku wypadku komunikacyjnego lub podczas upadku na wyciągniętą rękę. Ich efektem jest znaczne ograniczenie wykonywania czynności codziennych. Proces leczenia i kompleksowego usprawniania po złamaniach, zwłaszcza w okolicy stawu nadgarstkowego, jest skomplikowany ze względu na zaawansowaną budowę anatomiczną. W tego rodzaju urazach bardzo efektywne jest szybkie wprowadzenie procesu usprawniania. Fizjoterapia powinna być prowadzona przez doświadczony zespół fizjoterapeutów lub rehabilitantów, pod szczególną kontrolą lekarza ortopedy.

Zespół bólowy kręgosłupa dotyka coraz większą i młodszą grupę społeczną. W większości przypadków po przeprowadzonej diagnostyce klinicznej zlecana jest diagnostyka obrazowa pod postacią RTG, TK (tomografii komputerowej) i RM (rezonansu magnetycznego). Bardzo często w środowisku medycznym obserwuje się nadmierne wykorzystanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa. Pytanie zatem, czy rezonans magnetyczny jest zawsze niezbędny w przypadku wystąpienia zespołu bólowego. Otóż rezonans magnetyczny kręgosłupa jak każde inne badanie powinien być wykonywany w określonych sytuacjach. Każda procedura medyczna powinna mieć swój cel i sens.

Leczenie bólu i urazów tkanek miękkich we współczesnej medycynie niesie ze sobą wiele wyzwań. Dostęp do różnorodnie działających substancji oraz odmienne drogi podania leku zwiększają skuteczność terapii, dostosowują ją do natężenia i rodzaju bólu, wieku chorego i schorzeń współistniejących.

W ostatnich dziesięcioleciach wprowadzono wiele niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jako miejscowe preparaty do leczenia ostrych urazów tkanek miękkich, zmian zapalnych i zwyrodnieniowych układu mięśniowo-szkieletowego oraz niektórych zapalnych chorób skóry. Są one łatwe w stosowaniu, zapewniają wysokie lokalne stężenie leku przy niskim wchłanianiu ogólnoustrojowym i minimalnych niepożądanych ogólnoustrojowych skutkach ubocznych. Działania niepożądane wiążą się m.in. z indukcją fotonadwrażliwości. Pacjentom należy zalecać unikanie ekspozycji na światło słoneczne podczas stosowania preparatów wykazujących działanie fotouczulające. Natomiast w sytuacji pojawienia się zmian skórnych należy zalecić testy diagnostyczne umożliwiające rozpoznanie fotoalergenu lub czynnika sprawczego reakcji fototoksycznej, aby zminimalizować ryzyko nawrotu dolegliwości w przyszłości.

Stan zdrowia jest bardzo istotny dla wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Przede wszystkim prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty przysługuje osobie, której m.in. stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu fizjoterapeuty, co potwierdza się orzeczeniem lekarskim. Ponadto może on negatywnie wpływać na jego pracę i możliwość zatrudnienia. Przedmiotem artykułu jest przedstawienie dwóch sytuacji prawnych uregulowanych ustawowo, związanych ze stanem zdrowia fizjoterapeuty, uniemożliwiających mu wykonywanie zawodu. Pierwsza z nich jest związana z uprawnieniami samorządu zawodowego – KIF, natomiast druga z obowiązkami pracodawcy i pracownika w zakresie ochrony zdrowia pracujących.

Fizjoterapia ambulatoryjna to jedno z podstawowych świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych w celu przywrócenia możliwie w najwyższym stopniu sprawności pacjenta i umożliwienia mu powrotu do życia codziennego. Realizowana ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia jest objęta szeregiem norm i restrykcji proceduralnych.

Ruch stanowi niezwykle ważną funkcję człowieka, a brak ruchu w znacznym stopniu utrudnia funkcjonowanie w życiu codziennym. Wykonywanie złożonych czynności ruchowych wymaga odpowiedniej pozycji statycznej. W tym celu istotna jest ocena postawy ciała pacjenta, aby określić jakość prowadzonego ruchu. Doskonałą technologią, która pozwala nam wnikliwie ocenić całą strukturę posturalną pacjenta jest technologia, jaką oferuje system D-WALL. Dzięki niej dokonywana jest ocena statyczna oraz dynamiczna pacjenta, a także zdolność do zapoczątkowania i kontynuowania ruchu funkcjonalnego.

„Sport to zdrowie” – z tym popularnym powiedzeniem zgodzi się z pewnością każdy. Ciało człowieka jest wręcz stworzone do aktywności i ruchu. Niestety, powtarzające się mikrourazy, nieprawidłowo przeprowadzony trening czy niewłaściwa odnowa biologiczna mogą doprowadzić do powstania uszkodzeń w obrębie aparatu ruchu. 

Paluch koślawy, tzw. halluks, to deformacja stopy polegająca na patologicznym przyśrodkowym odchyleniu I kości śródstopia z jednoczesnym koślawieniem palucha, który odchyla się w stronę przeciwną do pozostałych palców. Jest to bardzo uciążliwa dolegliwość. Rehabilitacja polega na zróżnicowanym działaniu mającym na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę funkcji stopy. 

Systemy oferujące możliwość diagnostyki połączonej bezpośrednio z opcją zastosowania terapii wydają się szczególnie przydatnymi i poszukiwanymi w fizjoterapii rozwiązaniami. Urządzenie dające nowe możliwości holistycznego i indywidualnego podejścia do pacjenta oraz interakcji z nim, bazujące na terapii opartej na wykonaniu a priori oceny stanu tkanek, a następnie automatycznym dostosowaniu czynnika leczniczego na podstawie obiektywnej informacji zwrotnej w czasie rzeczywistym, stanowią bez wątpienia ogromny postęp w dziedzinie fizykoterapii.

Kończyny górne odgrywają w codziennym życiu człowieka wiele kluczowych zadań. Ich jakakolwiek dysfunkcja, spowodowana np. bólem, pociąga za sobą wiele niedogodności, które pośrednio lub bezpośrednio wpływają na odpowiednie funkcjonowanie w otaczającej rzeczywistości. Szczególnie stawy narażone są na rozmaite urazy lub choroby. Dlatego w tym względzie właściwa jest odpowiednia terapia medyczna, zazwyczaj połączona z nowoczesną fizjoterapią.