Uporczywy ból pięty, pojawiający się podczas obciążenia stopy ciężarem ciała, zlokalizowany w dolno-przyśrodkowej części pięty, to częsty problem pacjentów zgłaszających się do fizjoterapeuty. Pacjenci opisują, że największy ból i sztywność występują rano podczas pierwszych kroków oraz po okresie bezruchu. Zmniejsza się natomiast w trakcie ruchu i aktywności, ale na koniec dnia znów daje o sobie znać. Niekiedy prowadzi do czasowego wyłączenia z aktywności dnia codziennego.

Celem oddziaływania terapeutycznego FMT jest wspomaganie efektywnej aktywacji siły oraz wytrzymałości mięśni, które są konieczne do budowania systemu stabilizacji i optymalizacji ruchu.   

Rehabilitacja w środowisku wodnym w ostatnich latach prowadzona jest z coraz większym entuzjazmem. Terapia w wodzie stanowi atrakcyjną i bezpieczną formę usprawniania, oferuje unikalne i wszechstronne podejście do leczenia niepełnosprawnych. Tak prowadzona rehabilitacja zawiera zarówno elementy treningu aerobowego, oporowego, jak i odciążającego układ ruchu. 

Zaburzenia naczyniowe mózgu, a także wynikające z nich choroby, to coraz częstsza bolączka krajów dobrze rozwiniętych. Zaraz za chorobami serca i nowotworami udar stanowi trzecią przyczynę zgonów, a bardzo często prowadzi do stałej niepełnosprawności. Pod pojęciem udaru kryje się cała specyfika upośledzenia krążenia mózgowego [1]. 

Działania profilaktyczne (przynajmniej odpowiednie pozycje złożeniowe) muszą zacząć się już w pierwszych dniach życia dziecka, kiedy jest ono najbardziej wiotkie i najbardziej czułe na działanie siły ciążenia. Profilaktyka ma sens, kiedy noworodek wcześnie urodzony wydaje się jeszcze być zdolny do spontanicznej adaptacji pozycji, jaką przyjmują dzieci donoszone, prawidłowo rozwijające się. Noworodek pozbawiony możliwości doświadczania w łonie matki tego typu ruchu ma wiele kłopotów z jego realizacją po urodzeniu. Spowodowane jest to między innymi wrodzoną hipotonią mięśniową oraz spowolnionym rozwojem koncentrycznej pracy mięśni brzucha.

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex – SM) jest przewlekle postępującą chorobą układu nerwowego o nieznanej etiologii. W patogenezie tej choroby znaczącą rolę odgrywają czynniki zewnętrzne (środowiskowe), predyspozycje genetyczne oraz wynikające z niej złożone reakcje autoimmunologiczne, a także nieprawidłowa reakcja apoptozy. 

Skoliozy idiopatyczne stanowią ważny problem terapeutyczny u dzieci i młodzieży. Ich progresywny charakter, brak odpowiedniej diagnostyki – zarówno obrazowej, jak i funkcjonalnej – oraz wynikające z braku doświadczenia i wiedzy błędy terapii zmniejszają efekt leczenia. W ostatnich latach pojawiające się nowe metody leczenia zwiększyły różnorodność technik i sposobów postępowania fizjoterapeutycznego, a rozwój techniki rozszerza możliwości diagnostyczne, ułatwiając w ten sposób dobór odpowiedniego programu kinezyterapeutycznego i zmniejsza możliwość pojawiania się błędów w terapii.

Leczenie za pomocą pola magnetycznego cieszy się powodzeniem w wielu działach medycyny. W rehabilitacji terapia polem magnetycznym stosowana jest w postaci magnetoterapii i magnetostymulacji. Magnetostymulacja jest zabiegiem, w którym wykorzystywane jest zmienne pole magnetyczne o niskich wartościach indukcji, natomiast w magnetoterapii stosuje się wyższe wartości indukcji. 

Powszechny problem u dzieci i niemowląt stanowią zaburzenia w funkcjonowaniu stawów biodrowych. Do tego zjawiska przyczynia się m.in. fizjologiczna niedojrzałość elementów stawu, w wyniku której bardzo łatwo o zaburzenie prawidłowej gry stawowej czyli nieodpowiednie przemieszczanie struktur względem siebie.

Celem artykułu jest spojrzenie na temat zastosowania ortez w neurologii, a szczególności u chorych ze spastycznością. Zagadnienie to będzie dotyczyło wykorzystania ortez do ćwiczenia kończyny górnej oraz profilaktyki, czyli czasu, w którym pacjent nie ćwiczy, ale to nie oznacza, że musi to być czas stracony w kontekście stymulacji ośrodkowego układu nerwowego (OUN). 

Choroba Osgood-Schlattera dotyka młodych sportowców w wieku pokwitania. Objawy z nią związane ustępują samoistnie u ok. 90% pacjentów w przeciągu 12–24 miesięcy [1]. Wraz z zakwestionowaniem jałowej martwicy kości jako przyczyny tego schorzenia, rozpoczęto poszukiwania powodów dolegliwości i sposobów leczenia pozwalających na szybsze zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz powrót do sportu w krótszym czasie. Artykuł ten ma na celu zaprezentowanie dotychczasowych doniesień naukowych, a także ukazanie pewnych biomechanicznych uwarunkowań, które mają zastosowanie w rehabilitacji choroby Osgood-Schlattera.

Współczesna fizjoterapia dysponuje ogromnym potencjałem diagnostyczno-terapeutycznym. Dowodem na to są nowe, stale powstające metody, koncepcje oraz techniki terapeutyczne. Ich coraz większa liczba jest z jednej strony świadectwem intensywnego rozwoju fizjoterapii, z drugiej jednak strony rodzi niebezpieczeństwo, że część z proponowanych rozwiązań terapeutycznych może być wprowadzana do klinicznego obiegu bez wcześniejszej odpowiedniej ich weryfikacji. Bez wątpienia praktyka fizjoterapeutyczna powinna być nie tylko skuteczna i efektywna, ale również bezpieczna.