Motoryka mała to sprawność ruchowa ręki. Dzięki niej dzieci są w stanie wykorzystywać ręce do chwytania i manipulowania zabawkami i przedmiotami. Obserwując dzieci, nietrudno dostrzec istniejące między nimi różnice w zakresie umiejętności motorycznych rąk. Różnica ta wynika zarówno z odmienności osobniczej, jak i z ewentualnych patologii.

Grafomotoryka to sprawność manualna ręki związana z pisaniem i rysowaniem. Dziecko, które właściwie rozwija się ruchowo, w tym w zakresie umiejętności grafomotorycznych, powinno osiągać konkretne umiejętności w pewnych okresach życia.

Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO) i Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (International Continence Society – ICS) nietrzymanie moczu (NTM) to niezależny od woli wyciek moczu przez cewkę moczową, który w efekcie powoduje problemy higieniczne i utrudnia kontakty międzyludzkie. Wśród kobiet NTM występuje znacznie częściej niż inne bardziej rozpowszechnione choroby przewlekłe. Nietrzymanie moczu, jako temat dosyć wstydliwy i rzadko poruszany w rozmowach, urasta do rangi problemu społecznego.

Współcześnie dokonuje się radykalna zmiana rozumienia mechanizmu działania systemu mięśniowo-szkieletowego. Coraz bardziej oczywiste jest, że znana do tej pory koncepcja mięśni jest przestarzała i niefizjologiczna. Wizja powięzi, jako wszechobecnego systemu regulacji organizmu, niesie następną generację efektywnych technik manualnych. Nieco czasu upłynie, zanim to nowe spojrzenie na sposób organizacji żywego organizmu pojawi się w podręcznikach. Ich autorzy, przyzwyczajeni do modelu mięśni poruszających szkielet, muszą zrozumieć, w jaki sposób działa mechanizm ruchu. Terapeuci manualni mogą skrócić ten czas oczekiwania i już teraz skorzystać z wyników nowych badań naukowych.

Obrzęk tłuszczowy (lipedema) jest zwyrodnieniem tkanki tłuszczowej. Charakteryzuje się nieprawidłowym, symetrycznym rozmieszczeniem podskórnej tkanki tłuszczowej manifestującej się przez obrzęk, a także zniekształceniem określonych obszarów ciała, szczególnie kończyn dolnych [24]. Mimo że jest często błędnie mylony z obrzękiem limfatycznym, to wydaje się odrębną jednostką chorobową wchodzącą do klasyfikacji lipodystrofii z możliwością dziedziczenia, najczęściej autosomalnego dominującego [26].

Stymulacja propriocepcji jest niezwykle ważnym działaniem stosowanym w fizjoterapii zarówno u pacjentów młodszych, jak i u starszych. Ćwiczenia propriocepcji wykonywane są zarówno w celach profilaktycznych oraz w schorzeniach neurologicznych czy też narządu ruchu. Stosowane są także w medycynie sportowej jako czynnik profilaktyczny zapobiegający urazom. Przedstawione ćwiczenia wpływają stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, powodując utrwalanie łuku odruchowego. Chcąc uzyskać jak najlepszy efekt należy je często powtarzać.

Zapatrywania Johna Martina Littlejohna na etiologię i zdolności adaptacyjne organizmu bazują na rozumieniu człowieka jako kompleksowego, dostosowanego do kontekstu złożonych zależności środowiskowych i autonomicznego podmiotu wzajemnych relacji. Konflikt pomiędzy zwolennikami tego punktu widzenia,  tzw. reformatorami, a lezjonistami, konserwatywnymi zwolennikami Stilla,  zostanie przedstawiony w artykule w kontekście historycznym. Spór ten rozgrywał się m.in. w czasie wprowadzania do użycia sulfonamidów oraz inspekcjonowania, opiniowania i akredytowania instytutów kształcenia osteopatycznego i medycznego w USA, co odcisnęło piętno na kierunkach ich dalszego rozwoju. 

Tradycyjna medycyna tybetańska (TMT) jest jednym z największych systemów medycyny naturalnej znanych na całym świecie. Obecnie jest głównym sposobem ochrony zdrowia w rejonie Himalajów. Według niej wszystko składa się z pięciu elementów/żywiołów: przestrzeni, wiatru, ognia, wody i ziemi. Te pięć elementów w ciele manifestuje się jako trzy energie: lung (rlung) tłumaczony jako wiatr, tripa (mkhrispa) tłumaczony jako żółć oraz beken (badkan) tłumaczony jako flegma. Każda z nich ma odpowiednią funkcję w organizmie. Od momentu narodzin w człowieku istnieje przewaga którejś z trzech energii, pewna konstytucja ciała, która zwiększa predyspozycję do poszczególnych chorób.

Złamania kości należą do najczęstszych następstw wypadków komunikacyjnych  oraz różnego rodzaju urazów i kontuzji, w tym również kontuzji sportowych. Złamaniem określane jest przerwanie ciągłości kości obejmujące cały jej przekrój. Powstaje na skutek działania sił przekraczających wytrzymałość tkanki kostnej. Mechanizm urazów może być bezpośredni lub pośredni. Często towarzyszą im uszkodzenia tkanek otaczających czy też dodatkowe urazy wielonarządowe. Złamania wymagają długotrwałego leczenia oraz obarczone są dużymi kosztami (leczenie, absencja chorobowa).

Mechaniczne naruszenie regionalnych węzłów chłonnych po chirurgicznym leczeniu raka piersi, skóry, macicy, jajników, prostaty, ślinianek i wielu innych nowotworów złośliwych może spowodować trudności z prawidłowym odpływem chłonki, czego objawem jest obrzęk limfatyczny (ang. lymphedema – LE).

We wcześniejszych artykułach omówione zostały zagadnienia dysfunkcji stawu  skroniowo-żuchwowego w świetle pracy na bardzo ważnych, a często pomijanych  bocznych i przyśrodkowych mięśniach skrzydłowatych. Mimo że praca na tych głębokich strukturach jest nieodzowna dla zredukowania symptomów bólowych,  nie są to jedyne struktury wpływające na ułożenie szczęki. Niniejszy artykuł wyjaśnia,  jak ocenić i umiejętnie wpływać na inne ważne struktury, które oddziałują  na delikatną równowagę  tych stawów – są to w szczególności mięśnie żwacze, mięśnie skroniowe i mięśnie dwubrzuścowe.

Jednym z elementów programów rehabilitacyjnych, na który zwrócono uwagę  w ostatnich latach, jest rola czucia proprioceptywnego i kontroli nerwowo-mięśniowej. Czucie proprioceptywne, nazywane inaczej czuciem głębokim, oraz towarzyszące mu mechanizmy nerwowo-mięśniowe stanowią istotny element funkcjonalnej stabilizacji stawów. Do tej pory za kluczowe czynniki stabilizujące stawy uważane były struktury torebkowo-więzadłowe.  Jednakże coraz więcej badań naukowych potwierdza, że podłożem funkcjonalnej stabilności stawów są mechanizmy o charakterze neurologicznych sprzężeń zwrotnych, mające swój początek w strukturach stawowych i mięśniowo-ścięgnistych1 2 3.