W Polsce co roku 26 tys. dzieci rodzi się przed terminem. Większość z nich, dzięki dobrze zorganizowanej opiece, ma szansę nadrobić zaległości rozwojowe w stosunku do rówieśników urodzonych o czasie

Mimo że akupunktura w stylu Nagano-Matsumoto jest bardzo dobrym narzędziem leczniczym, wciąż nie zyskała ona dużej popularności. Może to wynikać z kompleksowości i zaawansowania całego systemu stworzonego przez mistrza Kiyoshi Nagano i rozprzestrzenionego dzięki książce Kiiko Matsumoto. Nauczenie się pełnej techniki jest czasochłonne, jednak jej niektóre elementy można włączyć do swojej codziennej praktyki, nie znając całego systemu. W artykule zostaną omówione podstawy diagnozy palpacyjnej brzucha (Hara), najczęściej obserwowane objawy i propozycje ich leczenia z użyciem akupunktury.

Skolioza to schorzenie należące do grupy wad postawy ciała. Jest to wada postawy spowodowana przez trójpłaszczyznową deformację kręgosłupa, w której kąt skrzywienia przekracza 10°. To odchylenie od osi anatomicznej całego kręgosłupa lub jego odcinka w płaszczyźnie czołowej, które pociąga za sobą wtórne zmiany w układzie narządu ruchu i narządach wewnętrznych. Wada ta rozwija się dość długo i może wystąpić w każdym okresie wzrostu dziecka. W pewnych okresach ukazuje się szczególnie często. Są to tzw. okresy wzrostowe, czyli między 1. i 3., 7. i 9. oraz 12. i 15. rokiem życia. Dzieje się tak, ponieważ mięśnie nie nadążają za rozwojem kośćca i nie stanowią wystarczającej podpory dla kręgosłupa.

Kolana koślawe to wada kończyn dolnych. Wada, czyli odchylenie od ogólnie przyjętych cech postawy prawidłowej, właściwej dla danego wieku, płci i typu budowy. Wygięcie nóg w kształcie litery X można zaobserwować, gdy dziecko staje na baczność, jego kolana ocierają się wówczas o siebie, a między kostkami stóp jest przerwa. Jeśli przerwa ta nie przekracza 4 cm, nie ma powodów do zmartwień, gdyż jest to koślawość fizjologiczna. W takiej sytuacji należy jednak obserwować i systematycznie sprawdzać, czy odstęp się nie powiększa i czy wada się nie pogłębia.

Reumatologia jest dziedziną medycyny obejmującą ponad 300 odrębnych jednostek chorobowych. Zajmuje się przede wszystkim diagnozowaniem i leczeniem układu kostno-stawowo-mięśniowego. Choroby z tej grupy stanowią poważny problem zdrowotny związany ze zdrowiem publicznym i mogą przebiegać z zapaleniem jednego lub wielu stawów, zajęciem narządów czy układów prezentujących bogatą symptomatologię. Proces zapalny na podłożu reakcji autoimmunologicznych jest częstoich wspólnym mianownikiem. Ponadto zwiększa ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo­ naczyniowych i śmiertelność. Etiologia większości z nich jest nieznana.  

Termin „dystonia” został wprowadzony do medycyny w 1901 r. przez Destarca. W Polsce po raz pierwszy użył go neurolog Edward Flatau w 1911 r., opisując kurcz torsyjny. Medical Research Fundation definiuje dystonię jako wzmożoną aktywność mięśni utrzymującą się lub powtarzającą się często, która powoduje skręcające ruchy i zmianę postawy ciała. W piśmiennictwie medycznym dystonie należą do dyskinez, tzn. zaburzeń ruchowych.

Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci możliwości terapeutyczne manualnego leczenia różnych schorzeń ludzkiego organizmu rozwinęły się tak bardzo, że pacjent, trafiając do gabinetu fizjoterapeuty, dostaje często znacznie więcej aniżeli przywrócenie sprawności układu ruchu.

Zaburzenia mowy i wymowy u osób dorosłych powstają m.in. w następstwie chorób neurologicznych. Przyczyną tego stanu może być: udar mózgu, guz mózgu, uraz czaszkowo-mózgowy, jak również postępująca choroba degeneracyjna. Konsekwencje udaru mózgu nie tylko dotykają narząd ruchu, ale również obejmują narząd mowy. W wyniku krwotoku lub niedotlenienia mózgu mogą pojawić się trudności w formowaniu poprawnych wypowiedzi. Termin ten jest definiowany jako „dysartria” i jest drugim (zaraz po afazji) zaburzeniem mowy występującym u pacjentów po epizodach w obszarze naczyń mózgowych.  

Wywodząca się ze starożytnych tradycji Dalekiego Wschodu technika DO IN to rodzaj ćwiczeń, które mogą doprowadzić do osiągnięcia równowagi oraz wewnętrznego spokoju. Medycyna wschodnia posiada wiele metod leczenia. Opierają się one na różnych założeniach, jednak każda z nich ma na względzie podstawową zasadę – zachowuje zdrowie fizyczne i duchowe  

Nowoczesna rehabilitacja lecznicza poczyniła obecnie znaczne postępy, m.in. dzięki rozwojowi elektroniki. Tym samym umożliwiła usprawnianym ruchowo chorym dostęp do nowych urządzeń wspomagających efekt i atrakcyjność samych ćwiczeń. Każdy pacjent poddawany rehabilitacji narządu ruchu oczekuje ograniczenia odczuwania bólu, uatrakcyjnienia programu usprawniania i skrócenia czasu rehabilitacji. Urządzenie „Mobilizator zakresu ruchu” usiłuje pomóc pacjentowi w tym zakresie.

Szacuje się, że w związku z sytuacją demograficzną i starzeniem się społeczeństwa problem leczenia ran przewlekłych ulegnie nasileniu. W związku z dużą liczbą chorych z ranami przewlekłymi hospitalizacja wymaga coraz większych nakładów finansowych. Stąd potrzeba organizacji kompleksowej opieki ambulatoryjnej mającej na celu zwiększenie dostępności do placówek leczniczych i obniżenia kosztów terapii.

Ewolucyjnie odcinek szyjny kręgosłupa człowieka osiągnął bardzo duże zakresy ruchu potrzebne do obserwacji szerokiego pola widzenia. Jednak ceną za pionizację i znakomite walory ruchowe jest podwyższone ryzyko przeciążenia krążków międzykręgowych i stawów międzykręgowych prowadzące w dłuższej perspektywie do zmian zwyrodnieniowych z wytworzeniem zawężeń zachyłków korzeniowych i kanału kręgowego.