Ścięgno Achillesa jest najmocniejszym, najdłuższym, ale też najczęściej zrywanym ścięgnem w obrębie kończyny dolnej. Uraz ten może być leczony zarówno zachowawczo, jak i operacyjnie. Zabieg operacyjny zszycia ścięgna Achillesa to dopiero początek długiej drogi powrotu do sprawności. Niezależnie od wybranej metody leczenia protokół rehabilitacji jest integralnym aspektem przywracania funkcji uszkodzonego ścięgna.

Kryteria rozpoznania: regularne, równoległe obrysy zewnętrzne głowy kości udowej, regularne przejście głowy w szyjkę kości udowej, widoczny tylko krótki odcinek szyjki, regularne obrysy krawędzi bocznej panewki i jej gładkie przejście w obrąbek i torebkę stawową, prawidłowa ilość płynu w stawie – równoległy przebieg torebki stawowej do granicy szyjki kości udowej, regularne przebiegi włókien i powięzi mięśni pośladkowych prowadzące do krętarza większego.   Zdj. 1. Przekrój podłużny stawu biodrowego, przedział boczny – obraz prawidłowy   Kryteria rozpoznania: gładkie i regularne obrysy głowy kości udowej,  nad torebką stawową mięśnie pośladkowe mniejszy i średni, pomiędzy mięśniami pośladkowymi regularny zarys powięzi oddzielającej te warstwy, powyżej śródmięśniowa przegroda o nieregularnym kształcie (odróżnienie od powięzi oddzielającej).   Zdj. 2. Przekrój poprzeczny przez staw biodrowy, przedział boczny – obraz prawidłowy   Kryteria rozpoznania: gładkie obrysy krętarza większego kości udowej, dwie warstwy mięśniowe (powierzchownie mięsień napinacz powięzi szerokiej i pośladkowy wielki, głębiej mięsień pośladkowy średni) oddzielone kaletką krętarzową głęboką, kaletka powierzchowna między mięśniem napinaczem powięzi szerokiej a tkanką podskórną o gładkich ścianach i bez wysięku.   Zdj. 3. Przekrój poprzeczny przez okolicę krętarzową – obraz prawidłowy   Kryteria rozpoznania: sklerotyzacja krawędzi bocznej głowy kości udowej z niewielkim jej spłaszczeniem, sklerotyzacja krawędzi bocznej panewki,  pogrubienie torebki stawowej bocznej.   Zdj. 4. Przekrój podłużny przez staw biodrowy, projekcja boczna – obraz wczesnych zmian zwyrodnieniowych   Kryteria rozpoznania: obniżenie echogeniczności masy mięśnia pośladkowego średniego w zakresie jego brzuśca, nieregularny przebieg włókien mięśniowych, mocniejsze odbicie ultradźwięków od powięzi oddzielającej mięsień pośladkowy średni i mniejszy (efekt krwiaka wewnątrzmięśniowego).   Zdj. 5. Przekrój podłużny przez mięśnie pośladkowe – naderwanie   Kryteria rozpoznania: obniżenie echogeniczności masy mięśnia pośladkowego średniego w zakresie jego brzuśca z widocznym przerwaniem ciągłości w strefie głębokiej nad powięzią oddzielającą,  nieregularny przebieg włókien mięśniowych, mocniejsze odbicie ultradźwięków od powięzi oddzielającej mięsień pośladkowy średni i mniejszy (efekt krwiaka wewnątrzmięśniowego).   Zdj. 6. Przekrój poprzeczny przez mięśnie pośladkowe – naderwanie   Kryteria rozpoznania: hipoechogeniczna blizna w miejscu przebytego uszkodzenia masy mięśnia pośladkowego średniego w zakresie jego brzuśca ze zwężeniem jego przekroju, obniżenie intensywności odbicia ultradźwięków od powięzi oddzielającej mięśnie pośladkowy średni i mniejszy (resorpcja krwiaka wewnątrzmięśniowego).   Zdj. 7. Przekrój podłużny przez mięśnie pośladkowe – stan po naderwaniu, obserwacja gojenia   Kryteria rozpoznania: nieregularne obrysy krętarza większego kości udowej, ubytek ciągłości włókien mięśni pośladkowego średniego i mniejszego w części dystalnej,  złogi i zbliznowacenia w okolicy entezopatii – forma gojenia naderwań przyczepów mięśniowych.   Zdj. 8. Przekrój podłużny przez okolicę krętarzową – zmiany wytwórcze i entezopatia mięśni pośladkowych  

Zespół bólowy barku jest częstym zjawiskiem w społeczeństwie, przede wszystkim u pacjentów w wieku podeszłym oraz u osób wykonujących pracę fizyczną. Poza bólem chory zgłasza znaczne ograniczenie ruchomości w zakresie odwodzenia oraz rotacji wewnętrznej i zewnętrznej stawu ramienno-łopatkowego. Jedną z przyczyn tych dolegliwości może być entezopatia guzka większego kości ramiennej.

Każdego dnia nasze dłonie wykonują dla nas olbrzymią pracę, bez której bardzo ciężko byłoby nam funkcjonować. Dlatego tak ważne jest, aby nie lekceważyć objawów osteofitów. Odpowiednio dobrana fizjoterapia, wsparta farmakologią, przyniesie potrzebną ulgę pacjentowi oraz pomoże w szybszym powrocie do pełnej sprawności ruchowej.

Bieganie stało się jedną z najczęściej uprawianych dyscyplin sportowych zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów. Spopularyzowanie tej aktywności fizycznej bezpośrednio przekłada się na wysoki współczynnik kontuzji w społeczeństwie. Statystycznie najczęściej dotyczą one poszczególnych partii kończyn dolnych, nieco rzadziej miednicy i pleców, ponieważ to właśnie te elementy są najbardziej obciążane podczas biegu. U zawodowych lekkoatletów jednym z bardziej newralgicznych punktów ludzkiego ciała narażonych na urazy przeciążeniowe jest podudzie.

Kryteria rozpoznania: regularne, równoległe obrysy zewnętrzne głowy kości udowej, regularne przejście głowy w szyjkę kości udowej, regularna krawędź panewki i jej gładkie przejście w obrąbek i torebkę stawową,  prawidłowa ilość płynu w stawie – równoległy przebieg torebki stawowej do granicy szyjki kości udowej.   Zdj. 1. Przekrój podłużny stawu biodrowego, przedział przedni – obraz prawidłowy   Kryteria rozpoznania: gładkie i regularne obrysy głowy kości udowej z możliwą oceną grubości chrząstki stawowej, nad stawem mięsień i ścięgno mięśnia biodrowo-lędźwiowego, pomiędzy torebką stawową i mięśniem biodrowo-lędźwiowym widoczna warstwa kaletki mięśnia biodrowo-lędźwiowego.   Zdj. 2. Przekrój poprzeczny przez staw biodrowy – przedział przedni – obraz prawidłowy   Kryteria rozpoznania: sklerotyzacja głowy kości udowej z niewielkim jej spłaszczeniem, zatarcie lub nawet uskok strefy przejściowej głowa/szyjka kości udowej jako objaw kompresji szyjki kości udowej.   Zdj. 3. Przekrój podłużny przez staw biodrowy – początkowe zmiany zwyrodnieniowe bez wysięku po stronie lewej   Kryteria rozpoznania: spłaszczenie profilu głowy kości udowej, próg kostny strefy przejściowej głowa/szyjka kości udowej na skutek kompresji szyjki,  zrosty wewnątrzstawowe z pogrubieniem torebki stawowej i jej przyleganiem bezpośrednio do zarysu kostnego szyjki kości udowej.   Zdj. 4. Przekrój podłużny przez staw biodrowy – zaawansowana postać zmian zwyrodnieniowych   Kryteria rozpoznania: wąska warstwa torebki stawowej po stronie lewej przylega równolegle do zarysu szyjki kości udowej, bardzo pogrubiała torebka stawowa po stronie prawej sięga do obrąbka stawowego i modeluje mięsień biodrowo-lędźwiowy.   Zdj. 5A–B. Przekrój podłużny i badanie porównawcze przez strefę przednią stawu biodrowego – zbliznowacenia torebkowe po stronie prawej Kryteria rozpoznania: spłaszczenie profilu głowy kości udowej, zatarcie strefy przejściowej głowa/szyjka kości udowej, zbiornik płynu w stawie unoszący torebkę stawową i położony nad nią mięsień biodrowo-lędźwiowy.   Zdj. 6. Przekrój podłużny przez staw biodrowy – wysięk w przebiegu zmian zwyrodnieniowych   Kryteria rozpoznania: uskok pomiędzy głową kości udowej a szyjką kości udowej, zbiornik płynu w stawie, głowa kości udowej zrotowana zewnętrznie – zbyt duża powierzchnia chrząstki stawowej jest widoczna.   Zdj. 7. Przekrój podłużny przez staw biodrowy – złamanie szyjki kości udowej   Kryteria rozpoznania: nad zarysem szyjki kości udowej rozległy zbiornik płynu o grubościennej torebce, strefa przejściowa kość/implant poszerzona – podejrzenie obluzowania wszczepu.   Zdj. 8. Przekrój podłużny przez strefę przednią stawu biodrowego po alloplastyce, z infekcją ropną  

Endometrioza (EM, gruczolistość zewnętrzna) jest jednym z najczęstszych schorzeń ginekologicznych w wieku rozrodczym, estrogenozależnym, powodujących ból menstruacyjny i miednicowy. Endometrioza (EM) jest zaburzeniem charakteryzującym się ektopową obecnością i wzrostem funkcjonalnej tkanki endometrium, gruczołów i zrębu poza macicą [1, 2, 3, 4]. Przyjmuje się, że od 5 do 15% kobiet w wieku rozrodczym oraz 30–50% kobiet (wg różnych źródeł) ze stwierdzoną niepłodnością choruje na endometriozę. Podaje się, że na endometriozę choruje ok. 80% kobiet z bolesnym miesiączkowaniem. Choroba ulega regresji po menopauzie, a okres aktywny przypada na pokwitanie [3, 4, 5, 6, 7, 8, 9].

Staw biodrowy ze względu na swoją funkcję lokomocyjną i podporową odgrywa istotną rolę w codziennym życiu. Jakiekolwiek zaburzenia w jego obrębie potrafią bardzo ograniczyć możliwości chorego. W przypadku urazów rzutujących na prawidłowe funkcjonowanie stawu ważne jest wczesne rozpoczęcie fizjoterapii w celu wykluczenia jego zaburzeń. Programując rehabilitację, należy uwzględnić indywidualny stan pacjenta, a postępowanie dobrać do jego możliwości funkcjonalnych.

Zespół mięśnia gruszkowatego to coraz częściej spotykana dolegliwość układu ruchu, nazywa popularnie rwą gruszkowatą. Co ciekawe, występuje ona zarówno u osób ćwiczących i aktywnych fizycznie, jak również tych, którzy prowadzą mało sportowy tryb życia i mają głównie pracę siedzącą. Objawy przypominają rwę kulszową i tak też bywają diagnozowane. Charakterystyczne są tu bóle odcinka lędźwiowego, okolicy pośladka i promieniowanie do uda lub całej kończyny. Podane wyżej objawy wynikają z uciśnięcia lub podrażnienia nerwu kulszowego, są natomiast wynikiem nadmiernych napięć w obszarze mięśnia gruszkowatego, a nie jak w przypadku dysk-pochodnych bóli przez krążek międzykręgowy. Ze względu na swoją niespecyficzność diagnostyka może przysporzyć wiele trudności zarówno ortopedom, jak i fizjoterapeutom.

Różnego rodzaju choroby występują zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. W wielu przypadkach zaburzają w dużym stopniu prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Szczególnie schorzenia neurologiczne są często przyczyną wielu patologii zdrowotnych. Wcześnie zdiagnozowane i odpowiednio leczone przebiegają w sposób kontrolowany. A jak wiadomo, jest to podstawą właściwego funkcjonowania człowieka w codziennym życiu.

Cięcie cesarskie polega na przecięciu powłok brzusznych i mięśnia macicy w celu wydobycia płodu. W 99% przypadków nacięcie macicy wykonuje się poprzecznie w jej dolnym odcinku. Terapia blizny po cesarskim cięciu obejmuje przygotowanie okolicznych tkanek i usunięcie obrzęku, który jest nagromadzony wokół rany, a także mobilizację zarówno samej blizny, jak i powłok brzusznych.

Pacjentka urodziła się 19.12.2019 r. z ciąży bliźniaczej (dwuowodniowej, dwukosmówkowej). Masa urodzeniowa dziecka wynosiła 1950 g. Poród odbył się poprzez cięcie cesarskie w 35. tygodniu ciąży. W pierwszej minucie dziewczynka otrzymała 6 punktów w skali Apgar, natomiast w 5 minucie – 9 punktów. Po narodzinach stwierdzono u dziecka małoocze złożone obustronne. Podczas badań prenatalnych wady nie stwierdzono.