Człowiek w swoim życiu potrzebuje odpowiednio zbilansowanej aktywności fizycznej. Jest ona nierozerwalnie powiązana z prawidłowym funkcjonowaniem poszczególnych stawów. Staw biodrowy bierze udział w bardzo dużej liczbie ruchów, które są odpowiedzialne za prawidłowe wykonywanie wielu czynności dnia codziennego. Opisywany staw posiada złożoną budowę anatomiczną i ze względu na ten fakt jest narażony na wiele urazów lub chorób.

Bardzo wiele publikacji i artykułów mówi o skoliozie idiopatycznej (tzw. niewiadomego pochodzenia). Celem naszej pracy jest pokazanie poprzez badania, że skolioza bierze już swój początek w tym najmłodszym okresie. Tam, gdzie symetria jest początkiem życia płodowego, a niewyprowadzona asymetria mocno wpływa na dalszy rozwój dziecka, które ostatecznym efektem może być skolioza wczesnodziecięca. Dziecko będąc aktywne w kolejnych coraz to wyższych pozycjach, stopniowo doskonali napięcie posturalne oraz odruchy nastawcze, równoważne oraz obronnego podporu. Wraz z rozwojem transferuje środek ciężaru ciała i stymulując układ przedsionkowy. Dzięki tym wszystkim elementom może przyjmować coraz to wyższe pozycje i w nich dalej doskonalić te same elementy wzorców posturalno-motorycznych, aż w końcu skorzysta z nich w pozycji stojącej i podczas chodzenia. Jeśli dziecko nie uzyska odpowiedniego napięcia w pozycjach niższych-nie ma możliwości przejścia do pozycji wyższych bez uruchomienia mechanizmu kompensacyjnego (4).

Na takie show warto było czekać. Już 13-14 maja w EXPO Kraków odbędzie się premierowa edycja Reha INNOVATIONS – jedynej na południu kraju imprezy dla fizjoterapeutów, lekarzy, inżynierów biomedycznych, jak również osób wymagających rehabilitacji. Wydarzenie będzie połączeniem wystawy targowej, wykładów otwartych i warsztatów eksperckich. Na uczestników czeka wiele atrakcji, m.in. spotkanie z Valerjanem Romanovskim – absolutnym „Guru” w środowisku morsów, który przy wsparciu zwiedzających podejmie próbę pobicia rekordu Guinnessa w długości przebywania w śniegu!

Każdego roku na świecie około 250 do 500 tysięcy osób doznaje uszkodzenia rdzenia kręgowego (URK). Przyczyną URK jest uszkodzenie struktur nerwowych rdzenia kręgowego, w tym również stożka. W rehabilitacji osób po urazie rdzenia kręgowego z zastosowaniem robotyki specjalizuje się „Uzdrowisko Kamień Pomorski”.

COVID-19 to między innymi ogólnoustrojowe zapalenie naczyń Podczas badania próbek tkanek od martwych pacjentów z COVID-19 patolodzy ze szpitala uniwersyteckiego w Zurychu zauważyli, że pacjenci nie tylko cierpią na zapalenie płuc, ale że zapalenie obecne jest w śródbłonku różnych narządów (Lancet 2020, online 20 kwietnia 2020 r.). Ponadto, patolog prof. Zsuzsanna Varga była w stanie po raz pierwszy użyć elektronowego mikroskopu do wykrycia SARS-CoV-2 bezpośrednio w śródbłonku i śmierci komórki spowodowanej przez wirusa, informuje szpital uniwersytecki Ciężkie zaburzenia mikrokrążenia uszkadzają serce Pierwsze doniesienia naukowe o tym, że wirus SARS-CoV-2 powoduje uogólnione zapalenie śródbłonka poprzez receptory ACE2: SARS-CoV-2, pojawiły się w 2020 r. Wirus nie tylko wyzwala zapalenie płuc, które jest przyczyną dalszych powikłań, ale bezpośrednio ogólnoustrojowe zapalenie śródbłonka i struktur okołośródbłonkowych, co przekłada się na zapalenie okołonaczyniowe atakujące wszystkie łożyska naczyniowe: naczynia serca, mózgu, płuc i nerek, a także naczynia w przewodzie pokarmowym. Ma to fatalne konsekwencje: występują poważne zaburzenia mikrokrążenia, które uszkadzają serce i powodują zatorowość płucną oraz niedrożność naczyń w mózgu i przewodzie pokarmowym, co może prowadzić do niewydolności wielonarządowej, a nawet śmierci. Śródbłonek młodszych pacjentów zwykle dobrze sobie radzi z atakiem wirusa, informuje szpital uniwersytecki. Sytuacja wygląda inaczej u pacjentów cierpiących na nadciśnienie, cukrzycę, niewydolność serca lub choroby wieńcowe – choroby, które mają wspólną funkcję śródbłonka. Zaburzenia krzepnięcia krwi w naczyniach płucnych mogą przyczyniać się do ciężkiego przebiegu SARS-CoV-2 oraz znacznie zwiększają ryzyko zgonów Ponadto wskazuje się, że COVID-19 ma związek z nietypowym rodzajem zaburzeń krzepnięcia krwi. Obserwuje się setki małych zakrzepów w drobnych naczyniach płucnych, które przede wszystkim dotyczą płuc – potwierdza prof. James O’Donnell, kierujący Irlandzkim Centrum Biologii Naczyń [Royal College of Surgeons in Ireland (RCSI) University of Medicine and Health Sciences]. Oprócz zapalenia płuc odróżnia COVID-19 od innych zakażeń, które obejmują płuca i może tłumaczyć, dlaczego u pacjentów z ciężkimi postaciami tej choroby dramatycznie spada poziom tlenu we krwi.   Poznanie, zrozumienie, ochrona i stabilizacja układu naczyniowego pacjenta – szansą na skuteczne leczenie pacjentów Opisanie obrazu klinicznego ogólnoustrojowego zapalenia naczyń spowodowanego przez wirus SARS-CoV-2, jako zapalenia śródbłonka stanowi dużą szansę do skutecznego leczenia pacjentów (prof. Frank Ruschitzka). Leczenie pacjentów z COVID-19 powinno rozpocząć się w dwóch obszarach: zahamowanie namnażania się wirusów w ich najbardziej namnażającej się fazie, ochrona i stabilizacje układu naczyniowego pacjenta. Dotyczy to szczególnie pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi i znaną ograniczoną czynnością śródbłonka, a także znanymi czynnikami ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19 (prof. Frank Ruschitzka) (Eb/bae). „Zrozumienie, jak powstają mikrozakrzepy w płucach jest kluczowe dla opracowania skuteczniejszych metod leczenia naszych pacjentów, zwłaszcza z grup wysokiego ryzyka” – prof. O`Donnell. Fizykalna terapia naczyniowa w powikłaniach po SARS-CoV-2 – technologia BEMER Jedyną drogą dotarcia tlenu, witamin, minerałów, pierwiastków i hormonów do komórek jest układ krążenia. To ponad 100 tys. km naczyń, które pompują krew 24 h/dobę dzięki naczynioruchowości. Układ krążenia to obszar, w którym zapoczątkowana jest reakcja odpornościowa organizmu i inicjowane są procesy regeneracyjne, dlatego bardzo istotne jest przywrócenie jego naturalnego i prawidłowego stanu. Znaczące wsparcie w tym procesie może mieć fizykalna terapia naczyniowa. BEMER to medyczna aparatura do fizykalnej stymulacji mikrokrążenia krwi w całym organizmie, która za pomocą precyzyjnych oraz wielowymiarowych impulsów elektromagnetycznych pobudza mięśnie zlokalizowane na ścianach naczyń krwionośnych w całym obszarze mikrokrążenia. W trakcie trwania terapii urządzenie BEMER wysyła 12 tys. impulsów na sekundę, efektem czego jest natychmiastowa poprawa krążenia krwi w całym organizmie. Po każdej terapii organizm poddany stymulacji zachowuje zoptymalizowane krążenie na min. 12–16 godzin, co przyspiesza procesy regeneracyjne i potęguje efekty terapii manualnych. Terapia BEMER przywraca naturalny dopływ krwi i tlenu do tkanek, co pozwala na ich szybszą regenerację i sprawny metabolizm komórkowy, z jednoczesnym usuwaniem toksyn i produktów przemiany materii w organizmie, a tym samym również na: przywrócenie prawidłowej struktury mięśni, zmniejszenie dolegliwości bólowych, remodelowanie blizn, usprawnienie procesów termoregulacji, usprawnienie krążenia limfy, poprawę jakości snu, zwiększenie saturacji krwi (SpO2).   Rokujące obserwacje i wyniki badań w przykładowych ośrodkach, które stosują u swoich pacjentów fizykalną terapię naczyniową Szpital MSWiA w Głuchołazach Szpital ten jako pierwszy w Polsce i w Europie, pod kątem specjalizacji rehabilitacji po COVID-19, zastosował u swoich pacjentów oraz wskazuje na zasadność terapii BEMER ze względu na to, że: wymusza ruch pompujący naczyń krwionośnych, który jest ograniczony w wyniku stanów zapalnych w starych naczyniach. Dzięki temu możliwe jest przywrócenie m.in. mikrokrążenia płucnego, bez którego możemy zapomnieć o odpowiedniej wymianie gazowej, czyli o odpowiedniej ilości wchłanianego z powietrza do krwiobiegu tlenu, a dalej w konsekwencji odpowiednio natlenowanych organów i narządów (należy tu przypomnieć o największych zagrożeniach dla pacjentów po COVID-19 – niedotlenienie mięśnia sercowego i niedotlenienie mózgu – co wystarczy, by osłabić cały organizm w najlepszym wypadku); przyspieszenie (względem punku wyjściowego) tempa przepływu krwi (wciąż do poziomu fizjologicznego, co bardzo lubi ludzki organizm – w takim stanie spada poziom hormonów serca, a rośnie naturalne tempo regeneracji/odnowy/bioregeneracji dużych zespołów komórkowych – np. narządów/jelit), przeciwdziała agregacji krwinek czerwonych, czyli zapobiega się ich zlepianiu.   W sytuacji kiedy pacjent ma niewydolność oddechową i mniej tlenu trafia do krwiobiegu – potencjał niedotlenienia rośnie, a ryzyko niedotlenienia rośnie (tzw. „hipoksemia”, której jedną z głównych konsekwencji jest kwasica metaboliczna, a następnie obumieranie komórek). Ponadto krwinki czerwone – erytrocyty, zaczynają się zlepiać i nie docierają do tkanek (np. komórek układu nerwowego), co powoduje zaburzenia w transporcie tlenu. Szpital Grochowski im. dr. med. Rafała Masztaka w Warszawie Wyniki badań własnych Za wspólny współczynnik badań przyjęto SpO2 (saturacja krwi – nasycenie krwi tętniczej tlenem), mierzony przed rozpoczęciem ćwiczeń, bezpośrednio po ich zakończeniu, oraz po 2 godzinach od zakończenia ćwiczeń. Obie grupy badanych, poddawane były takiemu samemu treningowi: marsz na dystansie 50 m, przejście 2 pięter w dół i z powrotem, w leżeniu tyłem, równoczesne unoszenie kończyn górnych przodem za głowę – 20 powtórzeń. Ćwiczenia prowadzono przez 20 dni, od poniedziałku do piątku. U pacjentów z grupy badanej stosowano dodatkowo fizykalną terapię mikrokrążenia BEMER. Obydwie grupy liczyły po 19 pacjentów, różnej płci, różnym stanie wydolności, z różnymi chorobami współistniejącymi, w różnym przedziale wiekowym. Wyniki zgromadzonych danych   Grupa badana: Zwiększenie saturacji końcowej o 6%, w porównaniu do stanu wyjściowego. Zmniejszenie ilości dostarczanego tlenu o 84%.   Wnioski Na podstawie analizy uzyskanych wyników można stwierdzić, że pacjenci, u których prowadzona była fizjoterapia po COVID-19 z wykorzystaniem fizykalnej terapii mikrokrążenia BEMER, uzyskali większą poprawę saturacji (SpO2) i wydolności organizmu po wysiłku, w porównaniu do grupy kontrolnej. Przełożyło się to na przyspieszenie procesu regeneracji organizmu u pacjentów po przebytym SARS-CoV-2. Centrum Medyczne Szpitala Świętej Rodziny w Łodzi Rehabilitacja po COVID-19 prowadzona od stycznia 2021 r. Główną, zastosowaną formą rehabilitacji są ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia ogólnousprawniające, ćwiczenia na rotorach kardiologicznych pod okiem fizjoterapeutów. Dodatkowo zastosowano połączenie fizykalnej terapii naczyniowej matą BEMER z terapią mitochondrialną. Uzyskujemy świetne efekty połączenia wymienionych terapii (zdj. 5A–B, 6A–B). Efekty terapii Dokonano subiektywnej oceny stanu zdrowia pacjentów, którzy zgłaszali znaczną poprawę funkcjonowania swojego organizmu. Przeprowadzane zostają badania z wykorzystaniem urządzenia Angio-Expert, służącego do oceny stanu mikrokrążenia obwodowego w organizmie pacjenta. Badania zostały wykonane zarówno przed rozpoczęciem terapii BEMER, jak i po zakończeniu 10-dniowego cyklu terapii. Wyniki w przypadku tego pacjenta są na poziomie endotelialnym 68,3%, natomiast neurogennej na poziomie 10,6%. Po przeprowadzeniu 8-minutowej terapii z wykorzystaniem programu „REGENERACJA” otrzymano wyniki odwrotne, czyli na poziomie endotelialnym 22,6% oraz neurogennym 43,7%. Wskazuje to na poprawę stanu mikrokrążenia już po pierwszym zabiegu.   Wnioski Możemy uznać, że terapia z wykorzystaniem pola wysokiej częstotliwości daje pozytywne efekty w powrocie do sprawności pacjentów po przebytej chorobie COVID-19. Piśmiennictwo: https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30 937-5/fulltext https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/bjh.16 749 https://www.aerztezeitung.de/Nachrichten/COVID-19-ist-auch-eine-systemische-Gefaessentzuendung/ Przebieg kliniczny i czynniki ryzyka śmiertelności dorosłych pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 w Wuhan w Chinach: retrospektywne badanie kohortowe. Lancet. 2020; 395:1054–1062. COVID-19 – oszołomienie i szczerość. Lancet.m2020; 395 1178. Wpływ hamowania enzymu konwertującego angiotensynę i blokerów receptora angiotensyny II na sercowy enzym konwertujący angiotensynę 2. Krążenie. 2005; 111:2605–2610.

Przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej u mężczyzn sprawia wiele trudności zarówno urologom, neurologom, seksuologom, jak i fizjoterapeutom oraz psychologom. Nie jest łatwo ustalić przyczyny tej dolegliwości. W związku z tym leczenie farmakologiczne oraz fizjoterapia urologiczna są skupione na łagodzeniu objawów występujących u pacjenta. Celem niniejszej pracy jest opisanie sposobu postępowania w fizjoterapii urologicznej, a także ukazanie jej znaczącej roli w zespole interdyscyplinarnym skupionym na leczeniu zespołów bólowych miednicy mniejszej u mężczyzn.

Jeszcze do niedawna uważano, że w stawach kolanowych u dzieci nie dochodzi do typowych, jak u dorosłych (szczególnie sportowców), uszkodzeń więzadeł krzyżowych, a wszelkie urazy w okolicy stawów kolanowych leczono kilkutygodniowym unieruchomieniem gipsowym.

Uszkodzenia i regeneracja występują naturalnie w obwodowym układzie nerwowym. Jeśli równowaga tych dwóch procesów jest zaburzona, np. przez choroby przewlekłe, lub powstaje w wyniku uszkodzenia mechanicznego, a regeneracja nerwów jest zaburzona, uszkodzenie nerwów może prowadzić do neuropatii obwodowej.

Kontuzja w sporcie może prowadzić do negatywnych skutków psychologicznych, które utrudniają skuteczność rehabilitacji i powrót sportowca do zdrowia. Lęk, depresja, obniżone poczucie wartości czy uczucie odosobnienia to tylko nielicznie aspekty utraty równowagi psychicznej związanej z wykluczeniem zawodnika z procesu treningowego i rywalizacji na zawodach. Złość, problemy z koncentracją, nieufność, niechęć w stosunku do proponowanych metod leczenia lub nadmierna aktywność to przykłady zachowania, które fizjoterapeuta może zaobserwować u kontuzjowanego pacjenta w swoim gabinecie. Tym samym fizjoterapeuta potrzebuje podstawowej praktycznej wiedzy psychologicznej do wykorzystania w terapii pacjentów uprawiających sport zawodowo lub amatorsko.

Ból to negatywne odczucie, które z pewnością towarzyszyło każdemu niejednokrotnie w ciągu życia. O ile mija w krótkim czasie i nie pozostawia po sobie śladu, szybko się o nim zapomina. W przypadku częstego występowania lub dużej intensyfikacji może jednak mieć negatywny wpływ na wiele aspektów życia – od codziennych aktywności, poprzez postrzeganie własnego ciała i możliwości ruchowych, aż po zwiększone ryzyko depresji.

Deformacja stopy o charakterze płaskiej i płasko-koślawej jest od lat przedmiotem wielu badań i dyskusji. Powodem tak dużej potrzeby pochylenia się nad tym problemem jest fakt, że aż w 90% przypadków wad stóp diagnozuje się właśnie tę wadę [3].

Przedni ból kolana jest najczęstszym problemem, z jakim zgłaszają się do lekarza ortopedy młodzi ludzie. Szacuje się, że około 9% aktywnej fizycznie młodzieży cierpi z tego powodu. Ponad 25% problemów „kolanowych” jakimi zajmują się kliniki sportowe na świecie dotyczy urazów zespołu przedniego (rzepkowo-udowego).